พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

2. ไหว้พระสวดมนต์ - The Triple Gem

The Buddhist practitioner should kneel while praying in a seated position to do three or nine bows which facing the shrine or The Buddha's shelf, in order that to make a short bow with raising hands with for just slightly folded and facing together for just gently.

คำนมัสการพระรัตนตรัย - กราบสามครั้ง หรือ เก้าครั้ง ณ เบื้องต้น ก่อนริเริ่มทำการเริ่มสวดสาธยาย คือ กราบคุณพระพุทธ กราบคุณพระธรรม กราบคุณพระสงฆ์ ตลอดทั้งระลึกหรือท่องไว้อย่างนี้ว่า "อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยอันเป็นองค์พระปฐมสูงสุดอันหาที่สุดอันหาประมาณมิได้ ฯ" ไปพร้อมๆ กับการกราบด้วยกันจนครบสามครั้ง และกราบเพิ่มอีกสามครั้ง ไปพร้อมๆ กับการท่องระลึกด้วยคำว่า "สาธุ สาธุ สาธุ ฯ" (รวมกราบทั้งหมดครบจำนวนกราบ ๙ ครั้งพอดีแล)/Bows to The Buddha, The Dhamma, and The Sangha which is based on The Triple Gem nine times.

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา/Araham sammasambuddho bhagava - พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้พระองค์เอง;/The Blessed One is the Accomplished One;

พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ/Bhuddham bhakkawandam aphiwadhemi – ข้าพเจ้าอภิวาท พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน (การบลง ๑ หน);/The Supremely Enlightened One. I go to the Buddha for refuge(make a bow or make one's bow to The Buddha);

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม/Savakkhato bhagavata dhammo - พระธรรมเป็นธรรม ที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว;/The Teaching is perfectly enunciated by the Blessed One;

ธัมมัง นะมัสสามิ/Dhammam namasami – ข้าพเจ้านมัสสาการพระธรรม (กราบ ๑ หน);/I go to the Thamma for refuge (make a bow or make one's bow to The Dhamma).

สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ/Supatipanno bhagavato savakasangho - พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระ ปฏิบัติดีแล้ว;/Of good conduct is the community of noble disciples of the Blessed One.

สังฆัง นะมามิ/Sangham namami – ข้าพเจ้า นอบน้อมพระสงฆ์ (กราบ ๑ หน)/I go to the Sangha for refuge (make a bow or make one's bow to The Sangha).

(You can recite the English text too, if you choose) Updated: 30/10/2017 00:17:45., 03/11/2017 12:59:45.

3. ถวายพรพระ ทำวัดเช้า - เย็น สำหรับ ฆราวาส เพื่อสวดสาธยายพระคาถาพร้อมแปล - คำนะมัสการพระพุทธเจ้า - ปุพพภาคนมการ ฯ - หันทะ มะยัง ภะคะโต ปุพพะภาคะ นะมะ การัง กะโรมะ เส ฯ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต / Namo tassa bhagavato - ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ฯ / Homage to Him, The Blessed One,

อะระหะโต / Arahato - ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ฯ / The Accomplished One,

สัมมาสัมพุทธัสสะ / Samma sambuddhassa. - ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง ฯ / The Supremely Enlightened One.

(This is welcome and pleasing to practise three rounds of chanting and you can recite the English text too, if you choose)

3(1). พุทธาภิถุติ - หันทะ มะยัง พุทธาภิถุติง กะโรมะ เส ฯ

โย โส ตะถาคะโต - พระตถาคตเจ้านั้น พระองค์ใด;

อะระหัง - เป็นผู้ไกลจากกิเลส;

สัมมาสัมพุทโธ - เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง;

วิชชาจะระณะสัมปันโน - เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ;

สุคะโต - เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี;

โลกะวิทู - เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง;

อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ - เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า;

สัตถา เทวะมะนุสสานัง - เป็นครูผู้สอน ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย;

พุทโธ - เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม;

ภะคะวา - เป็นผู้มีความจำเริญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์;

โย อิมัง โลกัง สะเทวะกัง สะมาระกัง สะพรหมะกัง สัสสะมะณะพราหมะณิง ปะชัง สะเทวะมะนุสสัง สะยัง อะภิญญา สัจฉิกัตตะวา ปะเวเทสิ - พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด ได้ทรงทำความดับทุกข์ให้แจ้ง ด้วยพระปัญญาอันยิ่งเองแล้ว ทรงสอนโลกนี้พร้อมทั้งเทวดา มาร พรหม และหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ พร้อมทั้งเทวดา และมนุษย์ให้รู้ตาม;

โย ธมมัง เทเสสิ - พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด ทรงแสดงธรรมแล้ว;

อาทิกัลละยาณัง - ไพเราะในเบื้องต้น;

มัชเฌกัลละยาณัง - ไพเราะในท่ามกลาง;

ปะริโยสานะกัลละยาณัง - ไพเราะในที่สุด;

สาตถัง สะพะยัญชะนัง เกวะละปะริปุณณัง ปะริสุทธัง พรัหมะจะริยัง ปะกาเสสิ - ทรงประกาศพรหมจรรย์ คือแบบแห่งการปฏิบัติอันประเสริฐบริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้งเชิง พร้อมทั้งอรรถะ (คำอธิบาย) พร้อมทั้งพยัญชนะ (หัวข้อ);

ตะมะหัง ภะคะวันตัง อะภิปูชะยามิ - ข้าพเจ้าบูชาอย่างยิ่ง เฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น;

ตะมะหัง ภะคะวันตัง สิระสา นะมามิ - ข้าพเจ้าน้อบน้อมพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ด้วยเศียรเกล้า (กราบระลึกพระพุทธคุณ หนึ่ง (๑) ครั้ง ) ฯ

3(2). ธัมมาภิถุติ - หันทะ มะยัง ธัมมาภิถุติง กะโรมะ เส ฯ

โย โส สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม - พระธรรมนั้นใด เป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสไว้ดีแล้ว;

สัณทิฏฐิโก - เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง;

อะกาลิโก - เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ และให้ผลได้ไม่จำกัดกาล;

เอหิปัสสิโก - เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกะผู้อื่นว่า ท่านจงมาดูเถิด;

โอปะนะยิโก - เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว;

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ - เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน;

ตะมะหัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิ - ข้าพเจ้าบูชาอย่างยิ่ง เฉพาะพระธรรมนั้น;

ตะมะหัง ธัมมัง สิระสา นะมามิ - ข้าพเจ้าน้อมน้อมพระธรรมนั้น ด้วยเศียรเกล้า (กราบระลึกพระธรรมคุณ หนึ่ง (๑) ครั้ง) ฯ

3(3). สังฆาภิถุติ - หันทะ มะยัง สังฆาภิถุติง กะโรมะ เส ฯ

โย โส สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นหมู่ใด ปฏิบัติดีแล้ว;

อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด ปฏิบัติตรงแล้ว;

ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรม เป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว;

สามีจิปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใด ปฏิบัติสมควรแล้ว;

ยะทิทัง - ได้แก่บุคคลเหล่านี้คือ;

จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา - คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ;

เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - นั่นแหละสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า;

อาหุเนยโย - เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา;

ปาหุเนยโย - เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ;

ทักขิเณยโย - เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน;

อัญชะลีกะระณีโย - เป็นที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชะลี;

อนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ - เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่นาบุญอื่นยิ่งกว่า;

ตะมะหัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ - ข้าพเจ้าบูชาอย่างยิ่ง เฉพาะพระสงฆ์หมู่นั้น;

ตะมะหัง สังฆัง สิระส่ นะมามิ - ข้าพเจ้าน้อบน้อมพระสงฆ์หมู่นั้น ด้วยเศียรเกล้า(กราบระลึกพระสงฆ์ หนึ่ง (๑) ครั้ง) ฯ

3(4). รตนัตตยัปปณามคาถา - หันทะ มะยัง ระตะนัตตยัปปณามคาถาโย เจวะ สังเวคะปะริกิตตะนะปาฐัญจะ ภะนามะเส ฯ

พุทโธ สุสุทโธ กะรุณามะหัณณะโว - พระพุทธเจ้าผู้บริสุทธิ์ มีพระกะรุณาดุจห้วงมหรรณพ;

โยจจันตะสุทธัพพะระญาณะโลจะโน - พระองค์ใด มีตาคือญาณอันประเสริฐหมดจดถึงที่สุด;

โลกัสสะ ปาปูปะกิเลสะฆาตะโก - เป็นผู้ฆ่าเสียซึ่งบาป และอุปกิเลสของโลก;

วันทามิ พุทธัง อะหะเมทะเรนะ ตัง - ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ โดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

ธัมโม ปะทีโป วิยะ ตัสสะ สัตถุโน - พระธรรมของพระศาสดา ฯ สว่างรุ่งเรืองเปรียบดวงประทีป;

โย มัคคะปากามะตะเภทะภินนะโก - จำแนกประเภท คือ มรรค ผล นิพพาน ส่วนใด;

โลกุตตะโร โย จะ ตะทัตถะทีปะโน - ซึ่งเป็นตัวโลกุตตระ และส่วนใดที่ชี้แนวแห่งโลกุตตระนั้น ฯ;

วันทามิ ธัมมัง อะหะมาทะเรนะ ตัง - ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมนั้น ฯ โดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

สังโฆ สุเขตตาภะยะติเขตตะสัญญิโต - พระสงฆ์เป็นนาบุญอันยิ่งใหญ่กว่านาบุญอันดีทั้งหลาย ฯ;

โย ทิฏฐะสันโต สุคะตานุโพธะโก - เป็นผู้เห็นพระนิพพาน ตรัสรู้ตามพระสุคต หมู่ใด;

โลลัปปะหีโน อะริโย สุเมธะโส - เป็นผู้ละกิเลสเครื่องโลเล เป็นพระอริยเจ้า ฯ มีปัญญาดี;

วันทามิ สังฆัง อะหะมาทะเรนะ ตัง - ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้น ฯ โดยใจเคารพเอื้อเฟื้อ (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

อิจเจวะเมกันตะภิปูชะเนยยะกัง วัตถุตตะยัง วันทะยะตาภิสังขะตัง ปุญญัง มะยา ยัง มะมะ สัพพุปัททะวา มา โหนตุ เว ตัสสะ ปะภาวะสิทธิยา - บุญใดที่ข้าพเจ้าไหว้อยู่ซึ่งวัตถุสาม คือ พระรัตนตรัย อันควรบูชายิ่ง โดยส่วนเดียว ได้กระทำแล้วเป็นอย่างยิ่งเช่นี้นี้ ขออุปัทวะ (ความชั่ว) ทั้งหลาย ฯ จงอย่ามีแก่ข้าพเจ้าเลย ด้วยอำนาจความสำเร็จอันเกิดจากบุญนั้น ฯ

3(5). สังเวคปริกิตตนปาฐะ ฯ

อิธะ ตะถาคะโต โลเก อุปปันโน - พระตถาคตเจ้าเกิดขึ้นแล้ว ในโลกนี้;

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ - เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง;

ธัมโม จะ เทสิโต นิยยานิโก - และพระธรรมที่ทรงแสดง เป็นธรรมเตรื่องออกจากทุกข์;

อุปะสะมะมิโก ปะรินิพพานิโก - เป็นเครื่องสงบกิเลส เป็นไปเพื่อปรินิพพาน;

สัมโพธะคามี สุคะตัปปะเวทิโต - เป็นไปเพื่อความรู้พร้อม เป็นธรรมที่พระสุคตประกาศ;

มะยันตัง ธัมมัง สุตตะวา เอวัง ชานามะ - พวกเราเมื่อได้ฟังธรรมนั้นแล้ว จึงได้รู้อย่างนี้ว่า;

ชาติปิ ทุกขา - แม้ความเกิดก็เป็นทุกข์;

ชะราปิ ทุกขา - แม้ความแก่ก็เป็นทุกข์;

มะระณัมปิ ทุกขัง - แม้ความตายก็เป็นทุกข์;

โสกะปะริเทวะทุกขะโทมะนัสสุปายาสาปิ ทุกขา - แม้ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์;

อัปปิเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข - ความประสบกับสิ่งไม่เป็นที่รักที่พอใจ ก็เป็นทุกข์;

ปิเยหิ วิปปะโยโค ทุกโข - ความพลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจ ก็เป็นทุกข์;

ยัมปิจฉัง นะ ละภะติ ตัมปิ ทุกขัง - มีความปราถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์;

สังขิตเตนะ ปัญญจุปาทานักขันธา ทุกขา - ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธิ์ ๕ เป็นตัวทุกข์;

เสยยะถีทัง - ได้แก่สิ่งเหล่านี้ คือ;

รูปูปาทานักขันโธ - ขันธิ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ รูป;

เวทนูปาทานักขันโธ - ขันธิ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ เวทนา;

สัญญูปาทานักขันโธ - ขันธิ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ สัญญา;

สังขารูปาทานักขันโธ - ขันธิ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ สังขาร;

วิญญาณูปาทานักขันโธ - ขันธิ์ อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น คือ วิญญาณ;

เยสัง ปะริญญายะ - เพื่อให้สาวกกำหนดรอบรู้อุปาทานขันธฺ์ เหล่านี้เอง;

ธะระมาโน โส ภะคะวา - จึงพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ฯ เมื่อยังทรงพระชนม์อยู่;

เอวัง พะหุลัง สาวะเก วิเนติ - ย่อมทรงแนะนำสาวกทั้งหลาย ฯ เช่นนี้เป็นส่วนมาก;

เอวัง ภาคา จะ ปะนัสสะภะคะวะโต สาวะเกสุ อะนุสาสะนี พะหุลาปะวัตตะติ - อนึ่ง คำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ฯ ย่อมเป็นไปในสาวกทั้งหลาย ฯ ส่วนมาก มีส่วนคือการจำแนกอย่างนี้ว่า;

รูปัง อนิจจัง - รูปไม่เที่ยง;

เวทะนา อะนิจจา - เวทนาไม่เที่ยง;

สัญญา อะนิจจา - สัญญาไม่เที่ยง;

สังขารา อะนิจจา - สังขารไม่เที่ยง;

วิญญาณัง อะนิจจัง - วิญญาณไม่เที่ยง;

รูปัง อะนัตตา - รูปไม่ใช่ตัวตน;

เวทะนา อะนัตตา - เวทนาไม่ใช่ตัวตน;

สัญญา อะนัตตา - สัญญาไม่ใช่ตัวตน;

สังขารา อะนัตตา - สังขารไม่ใช่ตัวตน;

วิญญาณัง อะนัตตา - วิญญาณไม่ใช่ตัวตน;

สัพเพ สังขารา อะนิจจา - สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง;

สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ - ธรรม (อาธิเช่น สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ คือ ธรรมทั้งหลาย เป็นต้น ฯ) ทั้งหลายทั้งปวงไม่ใช่ตัวตนดังนี้;

เต (ชาย - สวดท่องว่า "เต") ตา (หญิง - สวดท่องว่า "ตา") มะยัง โอติณณามหะ - พวกเราทั้งหลาย เป็นผู้ถูกครอบงำแล้ว;

ชาติยา - โดยความเกิด;

ชะรามะระเณนะ - โดยความแก่และความตาย;

โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ - โดยความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ทั้งหลาย ฯ;

ทุกโขติณณา - เป็นผู้ถูกความทุกข์หยั่งเอาแล้ว;

ทุกขะปะเรตา - เป็นผู้มีความทุกข์เป็นเบื้องหน้าแล้ว;

อัปเปวะนามิมัสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยา ปัญญาเยถาติ - ทำไฉน การทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ จะพึงปรากฎชัดแก่เราได้;

(สำหรับอุบาสก-อุบาสิกาสวด)

จิระปะรินิพพุตัมปิ ตัง ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา - เราทั้งหลายผู้ถึงแล้วซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ แม้ปรินิพพานนานแล้ว พระองค์นั้น ฯ เป็นสรณะ;

ธัมมัญจะ สังฆัญจะ - ถึงพระธรรมด้วย ถึงพระสงฆ์ด้วย;

ตัสสะ ภะคะวะโต สาสะนัง ยะถาสะติ ยัถาพะลัง มะนะสิกะโรมะ อะนุปะฏิปัชชามะ - จักทำในใจอยู่ ปฏิบัติตามอยู่ ซึ่งคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ฯ ตามสติกำลัง;

สา สา โน ปะฏิปัตติ - ขอให้ความปฏิบัตินั้นๆ ของเราทั้งหลาย ฯ;

อิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ - จงเป็นไปเพื่อการทำที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ เทอญ ฯ

Updated: 24/10/2017 03:13:45.

3(6). ถวายพรพระ - Monk Blessings

บทพุทธคุณ – อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมาสัมพุทโธ วิชชาจาระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ - แม้เพราะเหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า เป็นครูผู้สอนเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความจำเริญจำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ ดังนี้ ฯ

Buddhavandana
Itipi so bhagava araham, Sammasambuddho, Vijjacaranasampano, Sugato, Lokavidu, Anuttaro purisadammasarathi, Sattha devamanussanam, Buddho, Bhagavati. - (I go to the Buddha for refuge; bow once)  Thus indeed is the Blessed One: He is the Accomplished One, the Supremely Enlightened One, the Perfect Embodiment of Wisdom and Virtue, the Auspicious Pathfinder, the Knower of All Realms, the Incomparable Tamer of Individuals, the Supreme Master of Gods and Men, the Awakened One, the Analyst.

บทธรรมคุณ – สะวากขาโต ภะคะวะตา ธรรมโม สัณทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ ฯ - พระธรรมเป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ตนเอง เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้และให้ผลได้ไม่จำกัดกาล เป็นสิ่งที่ชวนให้ผู้อื่นมาดู เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้ ฯ

Dhammavandana
Savakkhato Bhagavata Dhammo, sanditthiko, akaliko, ehipassiko, opanayiko, paccattam veditabbo, viñuhiti. - (I go to the Thamma for refuge; bow once)  The Teaching is perfectly enunciated by the Blessed One, it is verifiable here and now, is with immediate fruit, invites all to test it for themselves, leads onward to Nibbana and is to be experienced by the wise, each for himself.

บทสังฆคุณ – สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทังจัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีการะณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ ฯ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าหมู่ใดปฏิบัติดีแล้ว ปฏิบัติตรงแล้ว ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรม เป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว ปฏิบัติสมควรแล้ว ได้แก่บุคคลเหล่านี้คือ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษบุคคล ๘ นั่นแหละสงฆ์สาวกของผู้มีพระภาคเจ้า เป็นสงฆ์ควรแก่การสักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ เป็นผู้ควรรับทักษินาทาน เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชะลี เป็นเนื้อนาบุญของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดังนี้ ฯ

Note: คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่: โสดาบัน, สกิทาคามี, อนาคามี, อรหันต์/อรหัตตผล. นับเรียงตัวบุรุษบุคคล ๘: สัตตักขัตตุง (โสดาบันขั้นต้น), โกลังโกละ (โสดาบันขั้นกลาง), เอกพิชี (โสดาบันขั้นละเอียด), สกิทาคามีมรรค, สกิทาคามีผล, อนาคามีมรรค, อนาคามีผล, อรหันต์/อรหัตตผล

Sanghavandana
Supatipanno Bhagavato Savakasangho, Ujupatipanno Bhagavato Savakasangho, Ñayapatipanno Bhagavato Savakasangho, Samicipatipanno Bhagavato Savakasangho; Yadidam cattari purisayugani attha purisapuggala, esa Bhagavato Savakasangho, Ahuneyyo, pahuneyyo, dakkhineyyo, anjalikaraniyo, Anuttaram punnakkhettam lokassati. - (I go to the Sangha for refuge; bow once)  Of good conduct is the community of noble disciples of the Blessed One. Of upright conduct is the community of noble disciples of the Blessed One. Of right conduct is the community of noble disciples of the Blessed One. Of dutiful conduct is the community of noble disciples of the Blessed One; namely, the four pairs of people, the eight types of individuals. This community of noble disciples of the Blessed One is worthy of gifts, of hospitality, of offerings, of reverential salutation and is the incomparable field of merit for the world.

(You can recite the English text too, if you choose)

Note: The four pairs of people are Sopanna, Sakitakami, Anakami and Arahant. The eight types of people are Sattakkattung (Sopanna first level), Golanggola (Sopanna second level), Ekapichi (Sotapattiphon), Sakitakamimak, Sakitakamiphon, Anakamimak, Anakamiphon and Arhantdaphon.

Updated: 22/10/2017 23:24:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

4. ไตรสรณคมน์

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ – ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ – ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ – ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถึงพระธรรมด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ – แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถึงพระสงฆ์ด้วยความเคารพนอบน้อม ฯ

(พระ) ติสะระณะคะมะนังนิฏฐิตัง  (ฆราวาส) อามะ ภันเต

5.1. Tisaranagamma – Refuges The Triple Gem

Buddham saranam gacchami – I go to the Buddha for refuge
Dhammam saranam gacchami – I go to the Dhamma for refuge
Sangham saranam gacchami – I go to the Sangha for refuge

Dutiyampi Buddham saranam gacchami – For the second time, I go to the Buddha for refuge
Dutiyampi Dhammam saranam gacchami – For the second time, I go to the Dhamma for refuge
Dutiyampi Sangham saranam gacchami – For the second time, I go to the Sangha for refuge

Tatiyampi Buddham saranam gacchami – For the third time, I go to the Buddha for refuge
Tatiyampi Dhammam saranam gacchami – For the third time, I go to the Dhamma for refuge
Tatiyampi Sangham saranam gacchami – For the third time, I go to the Sangha for refuge

๑๐. เรื่องพระติสสเถระผู้เข้าถึงสกุลนายช่างแก้ว / ๙. ติสสสูตร / ๒. ติสสสูตร ว่าด้วยปัจจัยให้เกิดและไม่ให้เกิดโสกะ Updated: 10/05/2017 15:08:45., 23/10/2017 17:41:45., 21/06/2018 18:13:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

6 (1). พุทธานุสสติ - หันทะ มะยัง พุทธานุสสตินะยัง กะโรมะ เส ฯ

ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตันตัง เอวัง กัลละยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต - ก็กิตติศัพท์อันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ได้ฟุ้งไปแล้วอย่างนี้ว่า;

อิติปิ โส ภะคะวา - เพราะเหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น;

อะระหัง - เป็นผู้ไกลจากกิเลส;

สัมมาสัมพุทโธ - เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง;

วิชชาจะระณะสัมปันโน - เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ;

สุคะโต - เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี;

โลกะวิทู - เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง;

อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ - เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า;

สัตถา เทวะมะนุสสานัง - เป็นครูผู้สอน ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ฯ;

พุทโธ - เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม;

ภะคะวาติ - เป็นผู้มีความจำเร็ญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ ดังนี้ ฯ

6 (2). พุทธาภิคีติ - หันทะ มะยัง พุทธาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

พุทธะวาระหันตะวะระตาทิคุณาภิยุตโต - พระพุทธเจ้าประกอบด้วยคุณ มีความประเสริฐแห่งอรหันตคุณ เป็นต้น ฯ ;

พุทธาภิญาณะกะรุณาหิ สะมาคะตัตโต - มีพระองค์อันประกอบด้วยพระญาณ และพระกกรุณาอันบริสุทธิ์;

โพเธสิ โย สุชะนะตัง กะมะลังวะ สูโร - พระองค์ใด ทรงกระทำชนที่ดีให้เบิกบาน ดุจอาทิตย์ทำบัวให้บาน;

วันทามะหัง ตะมะระณัง สิระสา ชิเนนทัง - ข้าพเจ้าไหว้พระชินสีห์ ผู้ไม่มีกิเลส พระองค์นั้น ฯ ด้วยเศียรเกล้า (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

พุทโธ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง - พระพุทธเจ้าพระองค์ใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตว์ทั้งหลาย;

ปะฐะมานุสสติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง - ข้าพเจ้าไหว้พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึก องค์ที่หนึ่งด้วยเศียรเกล้า (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

พุทธัสสาหัสสะมิ ทาโส (ชาย - สวดท่องว่า "ทาโส") ทาสี (หญิง - สวดท่องว่า "ทาสี") วะพุทโธ เม สามิกิสสโร - ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระพุทธเจ้า ฯ พระพุทธเจ้า ฯ เป็นนายมีอิสระเหนือข้าพเจ้า;

พุทโธ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม - พระพุทธเจ้าเป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า;

พุทธัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง - ข้าพเจ้ามอบกายทวายชีวิตนี้ แด่พระพุทธเจ้า ฯ;

วันทัน โตหัง (ชาย - สวดท่องว่า "โตหัง") ตีหัง (หญิง - สวดท่องว่า "ตีหัง") จะริสสามิพุทธัสเสวะ สุโพธิตัง - ข้าพเจ้าไหว้อยู่จักประพฤติตาม ซึ่งความตรัสรู้ดีของพระพุทธเจ้า ฯ;

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง - สรณอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระพุทธเจ้าเป็นสรณะอันประเสริฐสูงสุดของข้าพเจ้า;

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน - ด้วยการกล่าวคำสัจจ์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา ฯ;

พุทธัง เม วันทะ มาเนนะ (ชาย - สวดท่องว่า "มาเนนะ") มานายะ (หญิง - "มานายะ") ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระพุทธเจ้า ฯ ได้ขวนขวายบุญใดในบัดนี้;

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา - อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ฯ;

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา - ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี;

พุทเธกุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง - กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว ในพระพุทธเจ้า ฯ;

พุทโธ ปฏิคคัณณะหะตุ อัจจะยันตัง - ขอพระพุทธเจ้า ฯ จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น ฯ;

กาลันตะเร สังวะริตุง วะพุทเธ - เพื่อการสำรวมระวัง ในพระพุทธเจ้า ฯ ในการต่อไป ฯ

6 (3). ธัมมานุสสติ - หันทะ มะยัง ธัมมานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส ฯ

สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม - พระธรรมเป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว;

สัรทิฏฐิโก - เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง;

อะกาลิโก - เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ และให้ผลได้ ไม่จำกัดกาล;

เอหิปัสสิโก - เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกับผู้อื่นว่า ท่านจงมาดูเถิด;

โอปะนะยิโก - เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว;

ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ - เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้ ฯ

6 (4). ธัมมาภิคีติ - หันทะ มะยัง ธัมมาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

สะวากขาตะตาทิคุณะโยคะวะเสนะเสยโย - พระธรรม เป็นธรรมที่ประเสริฐ เพราะประกอบด้วยคุณ คือความที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ ตรัสไว้ดีแล้วเป็นต้น ฯ;

โย มัคคะปากะปะริยัตติวิโมกขะเภโท - เป็นธรรมอันจำแนกเป็น มรรค ผล ปริยัติ และพระนิพพาน;

ธัมโม กุโลลกะปะตะนา ตะทะธาริธารี - เป็นธรรมทรงไว้ซึ่งผู้ทรงธรรม จากการตกไปสู่โลกที่ชั่ว;

วันทามะหัง ตะมะหะรัง วะระธัมมะเมตัง - ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมอันประเสริฐนั้น อันเป็นเครื่องขจัดเสียซึ่งความมืด (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

ธัมโม โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง - พระธรรมใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตว์ทั้งหลาย ฯ;

ทุติยานุสสะติฏฐานัง วันทามิ ตัง สิเรนะหัง - ข้าพเจ้าไหว้พระธรรมนั้น อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่สอง ด้วยเศียรเกล้า (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

ธัมมัสสาหัสสะมิ ทาโส (ชาย - สวดท่องว่า "ทาโส") ทาสี (หญิง - สวดท่องว่า "ทาสี") วะ ธัมโม เม สามิกิสสะโร - ข้าพเจ้าเป็นทาสของพระธรรม พระธรรมเป็นนาย มีอิสระเหนือข้าพเจ้า;

ธัมโม ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ วิหิตัสสะ เม - พระธรรมเป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า;

ธัมมัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง - ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระธรรม;

วันทัน โตหัง (ชาย - สวดท่องว่า "โตหัง") ตีหัง (หญิง - สวดท่องว่า "ตีหัง") จะริสสามิ ธัมมัสเสวะ สุธัมมะตัง - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักปฤติตาม ซึ่งความเป็นธรรมดีของพระธรรม;

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง - สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระธรรมเป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า;

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน - ด้วยการกล่าวคำสัจจ์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญ ในพระศาสนา ของพระศาสดา ฯ;

ธัมมัง เม วันทะ มาเนนะ (ชาย - สวดท่องว่า "มาเนนะ") มานายะ (หญิง - สวดท่องว่า "มานายะ") ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระธรรม ได้ขวนขวายบุญใดในบัดนี้;

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา - อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ฯ;

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา - ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี;

ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง - กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้ว ในพระธรรม;

ธัมโม ปะติคคัณณะหะตุ อัจจะยันตัง - ขอพระธรรม จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น ฯ;

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม - เพื่อการสำรวมระวัง ในพระธรรม ในกาลต่อไป ฯ

6 (5). สังฆานุสสะติ - หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส ฯ

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ หมู่ใด ปฏิบัติดีแล้ว;

อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ หมู่ใด ปฏิบัติจรงแล้ว;

ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ หมู่ใด ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรมเป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว;

สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ หมู่ใด ปฏิบัติสมควรแล้ว;

ยะทิทัง - ได้แก่บุคคลเหล่านี้ คือ;

จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา - คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ;

เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ - นั่นแหละ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ;

อาหุเนยโย - เป็นสงฆ์สาวกที่เขาจัดไว้ต้อนรับ;

ปาหุเนยโย - เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา;

ทักขิเนยโย - เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน;

อัญชะลีกะระณีโย - เป็นที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี;

อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ - เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่าดังนี้ ฯ

6(6). สังฆาภิคีติ - หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส ฯ

สัทธัมมะโช สุปะฏิปัตติคุณาทิยุตโต - พระสงฆ์ที่เกิดโดยพระสัทธรรม ประกอบด้วยคุณมีความปฏิบัติดี เป็นต้น ฯ;

โยฏฐัพพิโธ อะริยะปุคคะละสังฆะเสฏโฐ - เป็นหมู่แห่งพระอริยบุคคลอันประเสริฐ แปดจำพวก;

สีลาทิธัมมะปะวะราสะยะกายะจิตโต - มีกายและจิต อันอาศัยธรรมมีศีลเป็นต้น ฯ;

วันทามะหัง ตะมาริยานะคะณัง สุสุทธัง - ข้าพเจ้าไหว้แห่งพระอริเจ้าเหล่านั้น ฯ ผู้บริสุทธิ์ด้วยดี (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

สังโฆ โย สัพพะปาณีนัง สะระณัง เขมะมุตตะมัง - พระสงฆ์ หมู่ใด เป็นสรณะอันเกษมสูงสุด ของสัตว์ทั้งหลาย ฯ;

ตะติยานุสสะติฏฐานัง วันามิ ตัง สิเรนะหัง - ข้าพเจ้าไหว้พระสงฆ์หมู่นั้น ฯ อันเป็นที่ตั้งแห่งความระลึกองค์ที่สาม ด้วยเศียรเกล้า (กราบ หนึ่ง (๑) ครั้ง);

สังฆัสสาหัสสะมิ ทาโส (ชาย - สวดท่องว่า "ทาโส") ทาสี (หญิง - สวดท่องว่า "ทาสี") วะ สังโฆ เม สามิกิสสะโร - ข้าพเจ้าเป็นทาสของสงฆ์ พระสงฆ์เป็นนาย มีอิสระเหนือข้าพเจ้า;

สังโฆ ทุกขัสสะ ฆาตา จะ วิธาตา จะ หิตัสสะ เม - พระสงฆ์เป็นเครื่องกำจัดทุกข์ และทรงไว้ซึ่งประโยชน์แก่ข้าพเจ้า;

สังฆัสสาหัง นิยยาเทมิ สะรีรัญชีวิตัญจิทัง - ข้าพเจ้ามอบกายถวายชีวิตนี้ แด่พระสงฆ์;

วันทัน โตหัง (ชาย - สวดท่องว่า "โตหัง") ตีหัง (หญิง - สวดท่องว่า "ตีหัง") จะริสสามิ สังฆัสโสปะฏิปันนะตัง - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่จักประพฤติตาม ซึ่งความปฏิบัติดีของพระสงฆ์;

นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง - สรณะอื่นของข้าพเจ้าไม่มี พระสงฆ์เป็นสรณะอันประเสริฐของข้าพเจ้า;

เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ วัฑเฒยยัง สัตถุสาสะเน - ด้วยการกล่าวคำสัจจ์นี้ ข้าพเจ้าพึงเจริญในพระศาสนาของพระศาสดา ฯ;

สังฆัง เม วันทะ มาเนนะ (ชาย - สวดท่องว่า "มาเนนะ") มานายะ (หญิง - สวดท่องว่า "มานายะ") ยัง ปุญญัง ปะสุตัง อิธะ - ข้าพเจ้าผู้ไหว้อยู่ซึ่งพระสงฆ์ ได้ขวนขวายบุญใด ในบัดนี้;

สัพเพปิ อันตะรายา เม มาเหสุง ตัสสะ เตชะสา - อันตรายทั้งปวง อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้า ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ฯ;

กาเยนะ วาจายะ วะเจตะสา วา - ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี;

สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง - กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้ว ในพระสงฆ์;

สังโฆ ปะฏิคคัณณะหะตุ อัจจะยันตัง - ขอพระสงฆ์ จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น ฯ;

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ - เพื่อการสำรวมระวัง ในพระสงฆ์ในการต่อไป ฯ

6(7). อภิณหปัจจเวกขณปาฐะ - หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

ชะราธัมโมมหิ ชะรัง อะนะตีโต (ชาย - สวดท่องว่า "อะนะตีโต") ตีตา (หญิง - สวดท่องว่า "อะนะตีตา") - เรามีความแก่เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้;

พยาธิธัมโมมหิ พยาธิง อะนะตีโต (ชาย - สวดท่องว่า "อะนะตีโต") ตีตา (หญิง - สวดท่องว่า "อะนะตีตา") - เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้;

มะระณะธัมโมมหิ มะระณัง อะนะตีโต (ชาย - สวดท่องว่า "อะนะตีโต") ตีตา (หญิง - สวดท่องว่า "อะนะตีตา") - - เรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้;

สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว - เราจะละเว้นเป็นต่างๆ คือว่า เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก ของเจริญใจทั้งปวง ฯ;

กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ กัมมะปะฏิสะระโณ - เรามีกรรมเป็นของๆ ตน มีกรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นผู้ติดตาม มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย;

ยัง กัมมัง กะริสสามิ กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะ ทาโยโท ภะวิสสามิ - เราทำกรรมอันใดไว้ เป็นบุญหรือเป็นบาป เราจะเป็นทายาท คือว่า เราจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป ฯ;

เอวัง อัมเหหิ อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง - เราทั้งหลาย ฯ ควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เถิด ฯ;

6(8). บทพิจารณาสังขาร ทุกเวลาทำวัดเช้าแและก่อนเข้านอน รวมทั้งอุบาสก-อุบาสิกา

โดยเฉพาะ อุบาสก-อุบาสิกา จงสวดสาธยายและปฏิบัติตามๆ แต่สติกำลังของแต่ละบุคคลนั้นๆ เทอญ ฯ

สัพเพ สังขารา อะนิจจา - สังขาร คือ ร่างกายจิตใจ และรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ฯ มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป;

สัพเพ สังขารา ทุกขา - สังขาร คือ ร่างกายจิตใจ และรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น ฯ มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป;

สัพเพ ธัมมา อะนัตตา - สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ทั้งที่เป็นสังขารและไม่ใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น ฯ ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา;

อะธุวัง ชีวิตัง - ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน;

ทุวัง มะระนัง - ความตายเป็นของยั่งยืน;

อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง - อันเราจะพึงตายเป็นแท้;

มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง - ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ;

ชีวิตัง เม อะนิยะตัง - ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง;

มะระณัง เม นิยะตัง - ความตายของเราเป็นของเที่ยง;

วะตะ - ควรที่สังเวช;

อะยัง กาโย - ร่างกายนี้;

อะจิรัง - มิได้ตั้้งอยู่นาน;

อะเปตะวิญญาโณ - ครั้นปราศจากวิญาณ;

ฉุฑโฑ - อันเขาทิ้งเสียแล้ว;

อะธิเสสสะติ - จักนอนทับ;

ปะฐะวิง - ซึ่งแผ่นดิน;

กะลิงคะรัง อิวะ - ประดุจดังว่ท่อนไม้และท่อนฟืน;

นิรัตถัง - หาประโยชน์มิได้;

อะนิจจา วะตะ สังขารา - สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ;

อุปปาทะวะยะธัมมิโน - มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา;

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ - ครั้นเกิดแล้วย่อมดับไป;

เตสัง วูปะสะโม สุโข - ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย ฯ เป็นสุขอย่างยิ่งดังนี้แล ฯ อัปปมาทสูตร / [๒๙๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรม คืออริยสัจ ๔ อยู่ / [๑๖๘๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสัจ ๔ เหล่านี้ / อุตติยสูตร / พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

6(9). ๑๐. เวขณสสูตร เรื่องเวขณสปริพาชก - บุรุษผู้รู้ความ ไม่เป็นคนโอ้อวด ไม่มีมายา เป็นคนซื่อตรง - "ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ภาษิตของพระองค์ไพเราะนัก พระองค์ประกาศธรรมโดยอเนกประยายอย่างนี้ เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปไปในที่มืด ด้วยตั้งใจว่า คนมีตาดีจักได้เห็นรูป ดังนี้… ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นสรณะ ขอพระองค์ทรงจำข้าพเจ้าว่า เป็นผู้ถึงสรณะ ตลอดชีวิตตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฯ (นับตั้งแต่เบื้องต้น และนับตั้งบัดนี้เป็นต้นไป ฯ จนกว่าข้าพเจ้าจะบรรลุ เข้าถึง "พระนิพพาน" เทอญ ฯ (สำหรับท่านผู้สวดสาธยายเป็นประจำที่เป็น "พุทธบริษัท ๔ ฯ))

6(10). The Most Compassionate One, the Dhamma Teaching that You preach to me is very clear and vivid. It is a very blissful, harmonious, enthralling and clear analysis of the Dhamma Teaching, similar to when a person reveals something that has been covered. It is similar to a light shining through the darkness to guide a lost person and illuminating and inspiring for wise people to test for themselves. Please, The Compassionate One, show compassion to me. Please remember and accept me as from now on and forever I am inspired to seek the Threefold Refuge of the Triple Gem - The Buddha, the Dhamma and the Sangha.

Note: People who are already Buddhist should recite, 'I am inspired, since the start of of my spiritual journey and forever onwards to seek the Threefold Refuge of The Triple Gem - The Buddha, the Dhamma and the Sangha', until I'll have reached (to come to destination at the topmost place, especially after spending a long time or a lot of unstinting effort practising) my spiritual journey to the Nirvana/Nibbana. Updated: 25/10/2017 14:03:45.

กราบคุณพระพุทธ กราบคุณพระธรรม กราบคุณพระสงฆ์ ตลอดทั้งระลึกหรือท่องไว้อย่างนี้ว่า "อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยอันเป็นองค์พระปฐมสูงสุดอันหาที่สุดอันหาประมาณมิได้ ฯ" ไปพร้อมๆ กับการกราบด้วยกันจนครบสามครั้ง และกราบเพิ่มอีกสามครั้ง ไปพร้อมๆ กับการท่องระลึกด้วยคำว่า "สาธุ สาธุ สาธุ ฯ" (รวมกราบทั้งหมดครบจำนวนกราบ ๙ พอดีแล ฯ) กรุณาแผ่เมตตาทุกครั้ง เมื่อหลังจบการสวดอาราธนาสาธยาย อันมี คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ และพระคาถาบทอื่นๆ เป็นต้นแลเทอญ ฯ/Bow to The Buddha, The Dhamma, and The Sangha which is based on The Triple Gem nine times and People should always pray for the loving-kindness to themselves and other all living beings in universe and the heavenly realms at the end of the Daily Practice pray in the act of the greatness one day at a time or more. Updated: 23/10/2017 21:51:45., 24/10/2017 16:30:45., 24/10/2017 16:46:45., 26/10/2017 04:24:45., 30/10/2017 00:48:45.

สำหรับภิกษุสามเณรสวด

จิระปะรินิพพุตัมปิ ตัง ภะคะวันตัง อุททิสสะ อะระหันตัง สัมมาสัมพุทธัง - เราทั้งหลาย อุทิเฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯ เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง แม้ปรินิพพานนานแล้ว พระองค์นั้น ฯ;

สัทธา อะคารัสสะมา อะนะคาริยัง ปัพพะชิตา - เป็นผู้มีศรัทธา ออกบวชจากเรือน ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนแล้ว;

ตัสสะมิง ภะคะวะติ พรัหมะจะริยัง จะรามะ - ประพฤติอยู่ซึ่งพรหมจรรย์ ในพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ฯ;

ภิกขูนัง สิกขาสาชีวะปะปันนา - ถึงพร้อมด้วยสิกขาและธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต ของภิกษุทั้งหลาย ฯ;

ตัง โน พรัหมะจะริยัง อิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ - ขอให้พรหมจรรย์ของเราทั้งหลายนั้น ฯ เป็นไปเพื่อการทำที่สุุด แห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้เทอญ ฯ

Updated: 24/10/2017 15:17:45.

7.This is mentioned a brief section of The Buddha words from the Nirvana/Nibbana/Nippana Sutta/Sutra. The Buddha preached that anyone who is sincerely faithful to, reveres and respects The Buddha, the Dhamma and the Sangha through their heart and soul while visiting and praying at these Three places of pilgrimmage site which known as 'Lumpini/สถูปเจดีย์สถานที่ทรงพระประสูตร, Bodh Gaya/พุทธคะยา Uruvela/อุลุเวลาสถูปเจดีย์สถานที่ทรงตรัสรู้ และ Kusinara/กุสินารา/Parinirvana/Parinibbana/Parinippana สถูปเจดีย์สถานที่ทรงพระปรินิพพาน will surely be reborn in the Heavenly or Brahma Realms. ๓. มหาปรินิพพานสูตร (๑๖) Updated: 10/05/2017 13:45:45., 07/02/2023 20:51:41-45-51-54-55-56-57-58-59., 22/07/2024 21:22:45-51-54-55-56-57-58-59.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

8. ปัญจะสีละ - คำอาราธนาขอรับ ศีล ๕ ประการ

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ - ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลห้า(๕)ประการ พร้อมด้วย พระไตรสรณคมน์

ทุติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ - แม้ครั้งที่สอง ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลห้า(๕)ประการ พร้อมด้วยพระไตรสรณคมน์

ตะติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ - แม้ครั้งที่สาม ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลห้า(๕)ประการ พร้อมด้วย พระไตรสรณคมน์ Updated: 02/11/2018 15:19:45.

Note: ถ้าตั้งจิตขออาราธนาคนเดียวใช้ อะหัง แทน มะยัง และ ยาจามิ แทน ยาจามะ และควรตั้งจิตขออาราธนารับศีล ๕ ประการ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ) หลังจากที่ได้สวดท่องข้อศีลครบทั้ง ๕ ข้อหรือประการ จากหัวข้อ ที่ "8.2. ปัญจะสีละ – คำอาราธนาขอสมาทานสิกขาบทเพื่อถือปฏิบัติงดเว้น ศีล ๕ ประการ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ)" เมื่อขอรับศีล ๕ ข้อหรือประการแล้ว ต้องถือให้ครบตามกำหนดที่ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานจิตไว้ เช่น ๑ อาทิตย์ ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ หรือ ๑ เดือน ๒ เดือน หรือ ๓ เดือน ขึ้นไปเป็นต้น ฯ เพื่อเป็นการรักษาสัจจะ ฯ

8.1. Panca Sila – Request for the Five Precepts

Mayam bhante visum visum rakkhanatthaya tisaranena saha panca silani yacama
Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Five Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts.

Dutiyampi mayam bhante visum visum rakkhanatthaya tisaranena saha panca silani yacama
For the second time. Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Five Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts.

Tatiyampi mayam bhante visum visum rakkhanatthaya tisaranena saha panca silani yacama
For the third time. Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Five Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts. (Please recite this again repeatedly for three times)

Note: If saying on your own, replace 'mayam' with 'aham' and 'yacama' with 'yacami'. Please recite this again after reciting '8.3. Panca Sila – The Five Precepts' and recite this again repeatedly for three times to confirm that you sincerely and honestly request to hold the Five Precepts. Only recite this if you are going to hold the Five Precepts strictly, for example for between one week and one month or more. Updated: 10/05/2017 13:45:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

8.2. ปัญจะสีละ – คำอาราธนาขอสมาทานสิกขาบทเพื่อถือปฏิบัติงดเว้น ศีล ๕ ประการ

1. ปาณาติปาตา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการฆ่าสัตว์

2. อะทินนาทานา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ไห้

3. กาเมสุ มิจฉาจารา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการประพฤติผิดในกามทั้งหลาย

4. มุสาวาทา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการพูดเท็จ

5. สุราเมระยะมัชชะปะมาตัฏฐานา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

Note: ถ้าตั้งจิตขออาราธนาคนเดียวใช้ อะหัง แทน มะยัง และ ยาจามิ แทน ยาจามะ และควรตั้งจิตขออาราธนารับศีล ๕ ประการ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ) หลังจากที่ได้ ท่องสวดศีลครบทั้ง ๕ ข้อหรือประการ จากหัวข้อ ที่ "8. ปัญจะสีละ – คำอาราธนาขอสมาทานสิกขาบทเพื่องดเว้น ศีล ๕ ประการ (แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ)) แล้วต้องถือให้ครบตามกำหนดที่ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานจิตไว้ เช่น ๕ ถึง ๖ วัน ๑ อาทิตย์ ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ หรือ ๑ เดือน ๒ เดือน หรือ ๓ เดือน ขึ้นไปเป็นต้น ฯ หรือควรกล่าวประโยคดังต่อไปนี่ดังนี้ว่า "นับตั้งแต่บัดนี้เป็นไป ข้าพเจ้าได้ตั้งจิตโดยมีเจตนาเพื่อปฏิบัติอยู่ในกรอบของศีล ๕ ประการ ต่อไปแก่ข้าพเจ้า ฯ หรือ ตามเจตนาแก่ข้าพเจ้าเพื่อถือปฏิบัติ ศีล ๕ ประการ ให้เคร่งครัดให้มากที่สุดเท่าที่ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตามได้ตลอดทั้งชีวิตนี้แก่ข้าพเจ้า ฯ จนกว่าจะถึงเวลาอันเป็นศิริมงคลอันประเสริฐยิ่งๆ ขึ้นไป ฯ ด้วยการถือปฏิบัติศีลสิกขาบทขั้นสูงยิ่งๆ ขึ้นเพื่อความเป็นศิริมงคลอันประเสริฐแก่ข้าพเจ้ายิ่งๆ ขึ้นไป ฯ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนกว่าข้าพเจ้า ฯ จะบรรลุเข้าถึงซึ่งพระนิพพานเทอญ ฯ สาธุ สาธุ ศาธุ ฯ (ครบ ๓ รอบ/เที่ยว) แต่สำหรับท่านใดที่ปฏิบัติอยู่ในกรอบของ ศีล ๕ ประการ ด้วยการเคร่งครัดหรือไม่เคร่งครัดก็ดี จึงไม่มีความจำเป็นต้องกราบขออาราธนาลาศีลสิกขาบทดั่งเช่น ศีลสิกขาบท ๘ ประการ แล ฯ" เพื่อเป็นการรักษาสัจจะ ฯ Updated: 10/05/2017 23:41:45., 08/08/2018 17:13:41-45-46-51-55-56-59.

Note: Anyone who is seeking to leave the Eight Precepts after practising them for the amount of time they wish to do so, such as five to six days, a week, two weeks, a month, or more, should request as follows: Please, The Buddha, The Dhamma and The Sangha based on the Triple Gem, I/we seek the Threefold Refuge from you. Please show compassion towards me/us, support me/us and be a witness to my/our intention to leave the Eight Precepts and return to practice the Five Precepts as strictly as possible on my/our spiritual journey/s until the time is auspicious for me/us to start holding the Eight Precepts of the Holy Teaching and higher. Please show compassion in accepting my/our aspiration to leave the Eight Precepts immediately, here and now with the intention of returning to take the Threefold Refuge, together with the Five Precepts of the Holy Teaching. Please show compassion in accepting my/our aspiration to do this. (You should make this request three times).

Note: Importantly, the above information is suitable if it is inconvenient for you to practice at a temple. Anyone who has already sought the Threefold Refuge (The Buddha, The Dhamma and The Sangha based on the Triple Gem, also known as the Three Baskets), together with the Five Precepts of the Holy Teaching in the past does not need to request to leave the Five Precepts. The Five Precepts are the basis of the daily duty for all people to practice as much as they possibly can until it becomes a natural part of life. Updated: 12/05/2017 15:15:45., 15/05/2017 15:30:45.

8.3. Panca Sila – The Five Precepts

1. Panatipata veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from killing.

2. Adinnadana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from stealing.

3. Kamesu micchacara veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from sexual misconduct.

4. Musavada veramani sikkhapadam samadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from false speech.

5. Suramerayamajjapamadatthana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from alcohol or intoxicants which becloud the mind.

Note: Please recite this again repeatedly for three times to confirm that you sincerely and honestly request to hold the Five Precepts. Only recite this if you are going to hold the Five Precepts strictly, for example for between one week and one month or more. Updated: 10/05/2017 13:45:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

9. อัฏฐะสีละ - คำอาราธนาขอรับ ศีล ๘ ประการ

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะ สีลานิ ยาจามะ
ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลแปด(๘)ประการ พร้อมด้วย พระไตรสรณคมน์

ทุติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะ สีลานิ ยาจามะ
แม้ครั้งที่สอง ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลแปด(๘)ประการ พร้อมด้วย พระไตรสรณคมน์

ตะติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะ สีลานิ ยาจามะ
แม้ครั้งที่สาม ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ หรือ ข้าแต่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ฯ หรือ ข้าพเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ ขอนอบน้อมจิต ขอรับศีลแปด(๘)ประการ พร้อมด้วย พระไตรสรณคมน์ Updated: 02/11/2018 15:19:45.

Note: ถ้าตั้งจิตขออาราธนาคนเดียวใช้ อะหัง แทน มะยัง และ ยาจามิ แทน ยาจามะ และควรตั้งจิตขออาราธนารับศีล ๘ ประการ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ) หลังจากที่ได้ ท่องสวดศีลครบทั้ง ๘ ข้อหรือประการ จากหัวข้อ ที่ "9. อัฏฐะสีละ - คำอาราธนาขอรับ ศีล ๘ ประการ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ)" เมื่อภายหลังจากขอรับศีล ๘ ข้อหรือประการแล้ว ต้องถือให้ครบตามกำหนดที่ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานจิตไว้ เช่น ๑ อาทิตย์ ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ หรือ ๑ เดือน ๒ เดือน หรือ ๓ เดือน ขึ้นไปเป็นต้น ฯ เพื่อเป็นการรักษาสัจจะ ฯ

9.1. Attha Sila – Request for the Eight Precepts

Mayam bhante tisaranena saha attha silani yacama
Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Eight Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts

Dutiyampi mayam bhante tisaranena saha attha silani yacama
For the second time. Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Eight Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts

Tatiyampi mayam bhante tisaranena saha attha silani yacama
For the third time. Please, Venerable One, we seek from you the Threefold Refuge, together with the Eight Precepts of the Holy Teaching; kindly give us the Precepts. (Please recite this again repeatedly for three times)

Note: If saying on your own, replace 'mayam' with 'aham' and 'yacama' with 'yacami'. Please recite this again after reciting '9.3. Attha Sila - The Eight Precepts' to confirm that you sincerely and honestly request to hold the Eight Precepts. Only recite this if you are going to hold the Eight Precepts strictly, for example for between one week and one month or more. Updated: 10/05/2017 13:45:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

9.2. อัฏฐะสีละ – คำอาราธนาขอสมาทานสิกขาบทเพื่อถือปฏิบัติงดเว้น ศีล ๘ ประการ

1. ปาณาติปาตา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการฆ่าสัตว์

2. อะทินนาทานา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ไห้

3. อะพรัหมะจะริยา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการกระทำอันมิใช่พรหมจรรย์

4. มุสาวาทา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการพูดเท็จ

5. สุราเมระยะมัชชะปะมาตัฏฐานา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

6. วิกาละโภชนา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล (คือ ควรบริโภคอาหารเสร็จก่อนหนึ่งนาทีก่อนเที่ยง (หนึ่งนาทีก่อน ๑๒ นาฬิกา))

7. นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนะ มาลาคันธะ วิเลปะนะธาระณะ มันฑะนะวิภูสะนัฏฐานา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการฟ้อนรำขับร้องประโคมดนตรี ดูการละเล่นอันเป็นข้าศึกต่อกุศล การทัดทรงสวมใส่เครื่องประดับตกแต่งกาย และด้วยดอกไม้ ของหอม เครื่องย้อม เครื่องทา

8. อุจจาสะยะนะมะหาสะยะนา เวระมะณีสิกขา ปะทังสะมาทิยามิ
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบทคือเจตนางดเว้นจากการนั่งนอนเหนือที่นอนสูงและที่นอนใหญ่ ภายในมีนุ่นและสำลี

Note: ถ้าตั้งจิตขออาราธนาคนเดียวใช้ อะหัง แทน มะยัง และ ยาจามิ แทน ยาจามะ และควรตั้งจิตขออาราธนาศีล ๘ อีก แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ) หลังจากที่ได้ ท่องสวดศีลครบทั้ง ๘ ข้อหรือประการ จากหัวข้อ ที่ "9.2. อัฏฐะสีละ – คำอาราธนาขอสมาทานสิกขาบทเพื่องดเว้น ศีล ๘ ประการ (แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ))" แล้วต้องถือให้ครบตามกำหนดที่ได้ตั้งสัจจะอธิษฐานจิตไว้ เช่น ๕ ถึง ๖ วัน ๑ อาทิตย์ ๒ อาทิตย์ ๓ อาทิตย์ หรือ ๑ เดือน ๒ เดือน หรือ ๓ เดือน ขึ้นไปเป็นต้น ฯ เพื่อเป็นการรักษาสัจจะ ฯ เมื่อครบวาระกำหนดการถือศีล ๘ ข้อหรือประการ ตามเจตนาที่ได้ปฏิบัติครบตามกำหนดมาแล้วตามนั้นแล ฯ Updated: 08/08/2018 17:13:41-45-46-51-55-56-59., 05/09/2018 12:19:45.

ต่อแต่นี้ไป ให้ผู้ปฏิบัติรวบรวมสติสมาธิ เพื่อกราบนมัสการ ขอลาศีลสิกขาบทนั้น ฯ

ด้วยการกล่าวประโยคดังนี้ว่า "ข้าพเจ้าขอนอบน้อมจิตขออาราธนา แด่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ณ โอกาสบัดนี้ ข้าพเจ้า ขอนอบน้อมจิตขอลาศีลสิกขาบท ๘ ประการ ขอจง คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ ได้โปรดเมตตา อนุเคราะห์ สงเคราะห์ ข้าพเจ้า ฯ ด้วยการจงทรงโปรดเป็นสักขีพยาน ในการขอลาศีลสิกขาบท ๘ ประการ แก่ข้าพเจ้า ฯ ในครั้งนี้ บัดนี้ ณ เวลานี้ เป็นต้นไปด้วยเทอญ ฯ แม้ครั้งที่ ๒ แม้ครั้งที่ ๓ (รวมทั้งหมด ๓ รอบ) และนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้าพเจ้าได้มีเจตนาแน่วแน่ มั่นคง ด้วยการนอบน้อมอธิษฐานเพื่อกลับไปสู่การปฏิบัติอยู่ในกรอบของศีล ๕ ประการ เป็นต้นไป ให้เคร่งครัดให้มากที่สุดเท่าที่ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตามได้ตามพละสติกำลังบารมีของข้าพเจ้าแลเทอญ ฯ ตลอดทั้งชีวิตนี้แก่ข้าพเจ้า ฯ จนกว่าจะถึงวันอันเป็นมหาศิริมงคลที่เวียนมาบรรจบครบรอบในวาระกาลอันควรอันประเสริฐยิ่งๆ ขึ้นไป แก่ข้าพเจ้าฯ ด้วยการตั้งจิตอย่างแน่วแน่มั่นคง เพื่อถือปฏิบัติศีลสิกขาบท ที่มี ศีล ๘ ข้อนั้น ฯ เป็นต้น ฯ เพื่อความเป็นศิริมงคลอันประเสริฐแก่ข้าพเจ้านับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ยิ่งๆ ขึ้นไป แก่ข้าพเจ้า ฯ จนกว่าข้าพเจ้าจะบรรลุเข้าซึ่งพระนิพพานเทอญ ฯ สาธุ สาธุ ศาธุ ฯ (ครบ ๓ รอบ/เที่ยว) แต่สำหรับท่านใดที่ปฏิบัติอยู่ในกรอบของ ศีล ๕ ประการ ด้วยการเคร่งครัดหรือไม่เคร่งครัดก็ดี จึงไม่มีความจำเป็นต้องกราบขออาราธนาลาศีลสิกขาบทดั่งเช่น ศีลสิกขาบท ๘ ประการ แล ฯ" Updated: 10/05/2017 23:41:45., 26/07/2018 13:51:45., 26/07/2018 13:55:59., 02/11/2018 15:51:45.

Note: Anyone who is seeking to leave the Eight Precepts after practising them for the amount of time they wish to do so, such as five to six days, a week, two weeks, a month, or more, should request as follows: Please, The Buddha, The Dhamma and The Sangha based on the Triple Gem, I/we seek the Threefold Refuge from you. Please show compassion towards me/us, support me/us and be a witness to my/our intention to leave the Eight Precepts and return to practice the Five Precepts as strictly as possible on my/our spiritual journey/s until the time is auspicious for me/us to start holding the Eight Precepts of the Holy Teaching and higher. Please show compassion in accepting my/our aspiration to leave the Eight Precepts immediately, here and now with the intention of returning to take the Threefold Refuge, together with the Five Precepts of the Holy Teaching. Please show compassion in accepting my/our aspiration to do this. (You should make this request three times).

Note: Importantly, the above information is suitable if it is inconvenient for you to practice at a temple. Anyone who has already sought the Threefold Refuge (The Buddha, The Dhamma and The Sangha based on the Triple Gem, also known as the Three Baskets), together with the Five Precepts of the Holy Teaching in the past does not need to request to leave the Five Precepts. The Five Precepts are the basis of the daily duty for all people to practice as much as they possibly can until it becomes a natural part of life. Updated: 12/05/2017 15:15:45., 15/05/2017 15:30:45.

9.3. Attha Sila – The Eight Precepts

1. Panatipata veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from killing.

2. Adinnadana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from stealing.

3. Abrahmacariya veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from incelibacy.

4. Musavada veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from false speech.

5. Suramerayamajjapamadatthana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from alcohol or intoxicants which becloud the mind.

6. Vikalabhojana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from taking solid food after midday (ideally one minute before 12 o'clock).

7. Naccagitavaitavisukadassanamalagandhavilepanadharanamandanavibusanatthana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from participating in, or witnessing, dancing, singing, instrumental music performances and unseemly shows or sights; also from wearing garlands or using perfumes, adornments or beautifying accessories.

8. Uccasayanamahasayana veramanisikkha padamsamadiyami
I undertake to observe the precept of abstaining from using high and luxurious furniture.

Note: Please recite this again repeatedly for three times to confirm that you sincerely and honestly request to hold the Eight Precepts. Only recite this if you are going to hold the Eight Precepts strictly, for example for between one week and one month or more. Updated: 10/05/2017 13:45:45., 08/08/2018 17:39-41:45-51-59:., 05/09/2018 12:19:45.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

กราบนมัสการพระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์

ข้าพเจ้า ฯ ขอนอบน้อมจิต กราบนมัสการพระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์นั้น ฯ และ อันไม่มีประมาณ ฯ แด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์นั้น ฯ อันเป็นพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ อันเป็นคุณพระศรีรัตนตรัย เป็นองค์พระปฐมสูงสุด อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ สาธุ สาธุ สาธุ ฯ (รวมกราบทั้งหมด ๙/9 ครั้ง) ขอจงพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์นั้น ฯ จงทรงโปรดบันดาลให้ชาวพุทธทั้งหลาย ฯ ผู้ปฏิบัติธรรม ฯ ที่มีข้าพเจ้าเป็นต้น ฯ จงเกิความสุข ความเจริญ ทั้งทางกาย วาจา ใจ เพื่อเกิดความสุข ความเจริญรุ่งเรือง โชติช่วง สว่างไสว ในมรรคผล ในธรรม ยิ่งๆ ขึ้นไป ทะลุทะลวงถึงขั้นสูงสุด อันมีแดนเกิด คือ "พระนิพพาน" เทอญ ฯ สาธุ ฯ พุทธปกิรณกกัณฑ์ - ว่าด้วยเรื่องเบ็ดเตล็ดเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า

พระตัณหังกรพุทธเจ้า พระผู้ทรงกล้าหาญ ฯ

พระเมธังกรพุทธเจ้า พระผู้ทรงยสใหญ่ ฯ

พระสรณังกรพุทธเจ้า พระผู้ทรงเกื้อกูลแก่โลก ฯ

พระทีปังกรพุทธเจ้า พระผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง ฯ

พระโกญฑัญญะพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นประมุขแห่งหมู่ชน ฯ

พระมังคละพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นบุรุษประเสริฐ ฯ

พระสุมนะพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นธีรบุรุษมีพระหทัยงาม ฯ

พระเรวตะพุทธเจ้า พระผู้ทรงเพิ่มพูนความยินดี ฯ

พระโสภิตะพุทธเจ้า พระผู้ทรงสมบูรณ์ด้วยพระคุณ ฯ

พระอโนมทัสสีพุทธเจ้า พระผู้ทรงอุดมอยู่ในหมู่ชน ฯ

พระปทุมะพุทธเจ้า พระผู้ทรงทำโลกให้สว่าง ฯ

พระนาระทะพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นสารถีประเสริฐ ฯ

พระปทุมุตตระพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์ ฯ

พระสุเมธะพุทธเจ้า พระผู้ทรงหาบุคคลเปรียบมิได้ ฯ

พระสุชาตะพุทธเจ้า พระผู้ทรงเลิศกว่าสัตว์โลกทั้งปวง ฯ

พระปิยะทัสสีพุทธเจ้า พระผู้ทรงประเสริฐกว่าหมู่นรชน ฯ

พระอัตถทัสสีพุทธเจ้า พระผู้ทรงมีพระกรุณา พระผู้ทรงบรรเทามืด ฯ

พระธรรมทัสสีพุทธเจ้า พระผู้ทรงพระกรุณา พระผู้ทรงบรรเทามืด ฯ

พระสิทธัตตะพุทธเจ้า พระผู้ทรงหาบุคคลเสมอมิได้ในโลก ฯ

พระติสสะพุทธเจ้า พระผู้ทรงประเสริฐกว่านักปราชญ์ทั้งหลาย ฯ

พระปุสสะพุทธเจ้า พระผู้ทรงประทานธรรมอันประเสริฐ ฯ

พระวิปัสสีพุทธเจ้า พระผู้ทรงพระจักษุ พระทรงสิริ/ศิริ พระผู้ทรงหาที่เปรียบมิได้ ฯ

พระสิขีพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นพระศาสดา พระผู้ทรงอนุเคราะห์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ทั่วหน้า ฯ

พระเวสสภูพุทธเจ้า พระผู้ทรงชำระกิเลส พระผู้ทรงความเพียร พระผู้ทรงประทานความสุข ฯ

พระกกุสันธะพุทธเจ้า พระผู้ทรงย่ำยีมารและเสนามาร พระผู้ทรงนำสัตว์ออกจากกันดารตัวกิเลส ฯ

พระโกนาคมนะพุทธเจ้า พระผู้ทรงหักเสียซึ่งข้าศึกคือกิเลส คือ พระผู้ทรงมีบาปอันลอยแล้ว พระผู้ทรงอยู่จบพรหมจรรย์แล้ว ฯ

พระกัสสปะพุทธเจ้า พระผู้สมบูรณ์ด้วยสิริ/ศิริ พระผู้ทรงพ้นพิเศษแล้วในธรรมทั้งปวง ฯ

พระโคตมะพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ/หรือ พระโคตมะโคดมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ/หรือ พระโคดมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ หรือ พระอังคีรสพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ คือ พระผู้ทรงมีพระรัศมีซ่านออกจากพระสรีระพระวรกาย พระผู้ทรงพระศากยบุตร พระผู้ทรงสิริ/ศิริ พระผู้ทรงประทานความสุข พระผู้ทรงพระกรุณา พระผู้ทรงบรรเทามืดทั้งปวง ฯ พระผู้ทรงประเสริฐแห่งหมู่ศากยราช เป็นต้น ฯ อันไม่มีประมาณ อันหาที่สุด อันหาประมาณมิได้ ฯ แด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์นั้นเทอญ ฯ (กราบ ๙/9 ครั้ง หมายเหตุ: ถ้าหากบุคคลนั้นๆ เกิดความรู้สึกพึงพอใจต้องการกราบเพิ่มอีก ๙ ครั้ง เพื่อเพิ่มพูนความสุขทางจิตใจให้ยิ่งๆ ขึ้นไปของแต่ละบุคคลนั้น ฯ ก็สุดแท้แต่ละบุคคลนั้นๆ ฯ) สาธุ สาธุ สาธุ ฯ

Updated: 23/07/2018 12:22:51., 23/07/2018 12:51:45., 23/07/2018 13:51:55., 23/07/2018 13:51:59., 23/07/2018 14:41:59., 23/07/2018 14:51:59., 23/07/2018 15:05:54-55., 23/07/2018 15:06:59., 24/07/2018 11:13:59., 04/08/2018 10:32:45., 26/12/2018 19:26:45-51-55-59., 27/12/2018 18:36-51:45-51-55-59.

10. ภัทรกัปป์คาถา พระนามพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์นั้น ฯ

พุทธปกิรณกกัณฑ์ - ว่าด้วยเรื่องเบ็ดเตล็ดเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า Note: ตามความเห็นของข้าพเจ้าต่อพระสูตรนี้ คือ "ภัทรกัปป์ พระนามแด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ๕ พระองค์นั้น ฯ ทรงเสด็จอุบัติขึ้นภายในกัปป์เดียวกัน หรือ "ภัทรกัปป์นี้" ดั่งที่ พระพุทธองค์ ฯ ทรงตรัสไว้ในพระสูตรแล ฯ ซึ่งทรงมีพระนาม ฯ ดั่งในพระคาถาดังต่อไปนี้

นะ ทรงฟ้า โม ทรงดิน พุทธ ทรงสินธุ์ ธา ทรงสมุทร ยะ ทรงอากาศ ฯ

พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด ฯ

นะกาโร กุกกุสันโธ สิโรมัชเฌ โมกาโร โกนาคะมะโน ฯ

นานาจิตเต พุทธะกาโร กัสสะโป พุทโธ จะ ทะเวเนเต ฯ

ธากาโร ศรีศากกะยะมุณี โคตะโม ยะกันเน ยะกาโร ฯ

อะริยะ เมตตรัย โย ชิวหาทีเต ปัญจะพุทธา นะมามิหัง ฯ

พุทธะบูชา มะหาเตชะวันโต ธัมมะบูชา มะหาปัญโญ สังฆะบูชา มะหาโภคะวะโห ฯ

อะระหังพุทโธ อิติปิ โส ภะคะวา นะมามิหัง พุทธะ มะอะอุ นะโม พุทธายะ ฯ

Note: พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ ทรงพระอนุเคราะห์ว่าดังนี้ว่า! คำว่า "มิเตพาหุหะติ" ไม่ได้เป็นประโยชน์ในทรัพย์สมบัติใดๆ ทั้งสิ้นแล! แต่กลับเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผู้สวดสาธยายพระคาถาต่างๆ นั้น ฯ ขาดสมาธิดังนี้แล! ฯ Updated: 19/12/2022 19:30:41-45-51-54-55-56-57-58-59.

พุทธปกิรณกกัณฑ์ - ว่าด้วยเรื่องเบ็ดเตล็ดเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า People who practice opposite to the Dhamma Teaching of the Gautama Buddha, based on The Triple Gem, and significantly those who continually take knowledge from the buddhamap.org and say that it is their own work by their own effort will consequently cause trouble for Buddhism around the world and for the Buddhists who follow fake masters. The followers face a serious risk of being controlled by the fake masters and this situation will completely hinder their practice to attain the first step of seeking refuge in The Triple Gem, which is based on strictly practising the The Five Precepts as much as they can.

However, it is possible and very likely that the fake masters (Phanbandhits/Bhanpandhits) will be named in the Suttas/Sutras in the time of the future Buddha. All followers should beware of fake masters and should not support them if they are aware of the situation. If they are aware of fake masters and still support them they might end up being named in the same Sutras/Suttas as the fake masters because their behaviour will cause negative effects to the whole system of the world (the Dhamma Teaching of the Gautama Buddha, based on the Triple Gem, exists to be the main protector of the world). ช่วงการอธิบายต่อเนื่องเพิ่มเติมจากข้อความประโยคเบื้องบนดังต่อไปนี้ คือส่วนช่วงเวลาของ "อันตรกัป หรือ อันตรกัปป์" คือ โลกมนุษย์ใบนี้ถูกทำลายจากความร้อนที่เกิดจากการที่ "พระอาทิตย์ ดวงที่ ๒ ถึง ดวงที่ ๗ ดวงเกิดขึ้น" จนกระทั่งแตกสลายดับไป หลังจากจึงถูกแรงเวี่ยงดึงดูดจาก "ปรากฏการ ซุปเปอร์หลุมดำ หรือ Greatest Black Hole [๒๗] ...เป็นอันตรกัป โดยจะคำนวณนับมิได้..." และ อันตรกัปหรืออันตรกัปป์ คือ อันโลกมนุษย์เกิดดับๆๆๆ อยู่เช่นนี้ โดยปราศจากการเสด็จอุบัติขึ้นแด่ "องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ" อันคำณวนนับกัปป์มิได้ ฯ Updated: 04/05/2017 16:12:45-51-54-55-56-57-58-59.

ส่วนมนุษย์ทั้งหลายที่ไม่มีคุณต่อโลกใบนี้ ตลอดทั้งไม่มีคุณต่อ "พระพุทธศาสนาและผู้ปกป้องพระพุทธศาสนา หรือ ศากยบุตรและพระศากยบุตรทั้งหลายที่บรรลุจากการปฏิบัติจริง ฯ" มีความเป็นไปได้สูงที่ได้ไปเกิดเป็นพวกเชื้อ แบคทีเรีย (Bacteria) ชนิดต่างๆ บนดาวเคราะห์ต่างๆ ที่กระจัดกระจายทั่วไปในจักรวาล ฯ และถ้าหากได้เกิดบนโลกใบนี้ ก็ล้วนแต่เกิดเป็นสัตว์เดรฉานไปอย่างยาวนานแสนนานอันประมาณช่วงของนั้นแสนยากยิ่ง! ฯ สุริยสูตร Updated: 29/07/2016 00:45:54.

...[๕๘๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้ ฯ ๕. จูฬกัมมวิภังคสูตร (๑๓๕) หมายเหตุ: ข้อความในวรรคที่ "[๕๙๐]" นี้ เป็นต้น พุทธบริษัท ๔ ทั้งหลาย ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ให้เฉพาะแก่ "สมณะหรือพราหมณ์" เท่านั้น ดั่งเช่นพระสูตรนี้เป็นต้น จันทกุมารจริยาที่ ๗ ...[๒๗๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมบัญญัติบุคคลผู้ได้วิชชา ๓ ว่าเป็นพราหมณ์โดยธรรม ๑๐. ธรรมสูตร / สีวลีเถราปทานที่ ๓ ว่าด้วยบุพจริยาของพระสีวลีเถระ

ตติยวรรคที่ ๓ ปุคคลสูตรที่ ๑ "[๓๙๔] ดูกรมหาบพิตร ก็อย่างไรบุคคลชื่อว่ามืดแล้วคงมืดต่อไป... คนพาลจะมีความรู้สึกอย่างนี้ว่า เพราะเหตุแห่งกรรมชั่วปานใดแล ราชาทั้งหลายจึงจับโจรผู้ประพฤติผิดมาแล้ว สั่งลงกรรมกรณ์ต่างชนิด คือโบยด้วยแส้บ้าง ฯลฯ ตัดศีรษะด้วยดาบบ้าง ก็ปรกติเหล่านั้นมีอยู่ในเรา และเราก็ปรากฏในปรกติเหล่านั้นด้วย ถ้าแม้ราชาทั้งหลายรู้จักเรา ก็จะจับเราแล้วสั่งลงกรรมกรณ์ต่างชนิด คือ โบยด้วยแส้บ้าง ฯลฯ ให้นอนหงายบนหลาวทั้งเป็นๆ บ้าง ตัดศีรษะด้วยดาบบ้าง ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลย่อมเสวยทุกข์โทมนัสข้อที่สองแม้ดังนี้ในปัจจุบัน ฯ

[๔๗๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกมีหญ้าเป็นภักษา สัตว์เดียรัจฉานเหล่านั้นย่อมใช้ฟันและเล็มกินหญ้าสด ก็เหล่าสัตว์ เดียรัจฉานจำพวกมีหญ้าเป็นภักษา คืออะไร คือ ม้า โค ลา แพะ เนื้อ หรือแม้จำพวกอื่นๆ ไม่ว่าชนิดไรๆ ที่มีหญ้าเป็นภักษา ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแลผู้กินอาหารด้วยความติดใจรสเบื้องต้นในโลกนี้ ทำกรรมลามกไว้ในโลก นี้ เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสัตว์จำพวกที่มีหญ้าเป็นภักษาเหล่านั้น ฯ

[๔๗๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกมีคูถเป็นภักษา สัตว์เดียรัจฉานเหล่านั้นได้กลิ่นคูถแต่ไกลๆ แล้วย่อมวิ่งไปด้วยหวังว่า จักกินตรงนี้ เปรียบเหมือนพวกพราหมณ์เดินไปตามกลิ่นเครื่องบูชาด้วยตั้งใจว่า จักกินตรงนี้ จักกินตรงนี้ ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกันแล มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกมีคูถเป็นภักษา สัตว์เดียรัจฉานเหล่านั้นได้กลิ่นคูถแต่ไกลๆ แล้ว ย่อมวิ่งไปด้วยหวังว่า จักกินตรงนี้ จักกินตรงนี้ ก็เหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกมีคูถเป็นภักษา คืออะไร คือ ไก่ สุกร สุนัขบ้าน สุนัขป่า หรือแม้จำพวกอื่นๆ ไม่ว่าชนิดไรๆ ที่มีคูถเป็นภักษา ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแล ผู้กินอาหารด้วยความติดใจรสเบื้องต้นในโลกนี้ ทำกรรมลามกไว้ในโลกนี้ เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสัตว์จำพวกมีคูถเป็นภักษาเหล่านั้น ฯ

[๔๗๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกเกิดแก่ตายในที่มืด ก็เหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกเกิดแก่ตายในที่มืด คืออะไร คือ ตั๊กแตนมอด ไส้เดือน หรือแม้จำพวกอื่นๆ ไม่ว่าชนิดไรๆ ที่เกิดแก่ตายในที่มืด ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแลผู้กินอาหารด้วยความติดใจรสเบื้องต้นในโลกนี้ ทำกรรมลามกไว้ในโลกนี้ เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสัตว์ จำพวกเกิดแก่ตายในที่มืด ฯ

[๔๗๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉาน จำพวกเกิดแก่ตายในน้ำ ก็เหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกเกิดแก่ตายในน้ำ คืออะไร คือ ปลา เต่า จระเข้ หรือแม้จำพวกอื่นๆ ไม่ว่าชนิดไรๆ ที่เกิดแก่ตายในน้ำ ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแลผู้กินอาหารด้วยความติดใจรสเบื้องต้นในโลกนี้ ทำกรรมลามกไว้ในโลกนี้ เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสัตว์จำพวกเกิดแก่ตายในน้ำ ฯ

[๔๘๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีเหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกเกิดแก่ตายในของโสโครก ก็เหล่าสัตว์เดียรัจฉานจำพวกเกิดแก่ตายในของโสโครกคืออะไร คือเหล่าสัตว์จำพวกที่เกิดแก่ตายในปลาเน่าก็มี ในศพเน่าก็มี ในขนมกุมมาสเก่าก็มีในน้ำครำก็มี ในหลุมโสโครกก็มี หรือแม้จำพวกอื่นๆ ไม่ว่าชนิดไรๆ ที่เกิดแก่ตายในของโสโครก ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นแลผู้กินอาหารด้วยความติดใจรสเบื้องต้นในโลกนี้ ทำกรรมลามกไว้ในโลกนี้ เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสัตว์จำพวกเกิดแก่ตายในของโสโครก ฯ ๙. พาลบัณฑิตสูตร (๑๒๙)/Phanbandhit/Bhanpandhit Sutta: People who skilfully practise but are fake and fool themselves and others ธรรมะในพระสูตรนี้เหมารวมคนพาลทั้งผู้สนับสนุนสั่งการทุกประเภททุกชนิดเป็นต้น ฯลฯ

อนึ่ง! คนหรือบุคคลที่เขียนแปลผลงานธรรมะในขั้นนี้ได้จะต้องมี กระจิตกระใจ แรงดลใจ แรงบันดาลใจ และแรงศรัทธา ดำรงยึดมั่นในพระธรรมคำสั่งสอนแด่พระพุทธองค์ ฯ มาชั่วหลายอสงไขกัปป์จนกระทั่งก่อเกิดเป็น "ฌาน สำหรับบุคคลที่ปฏิบัติบรรลุเข้าถึง พระไตรสรณคมน์ และ อริยะฌาน หรือ การบุคคลเหล่านั้น ฯ ได้บรรลุอริยบุคคลตั้งแต่ขั้น พระโสดาบัน ขึ้นไป ฯ" ขึ้น ซึ่งถือเป็นคุณสมบัติเฉพาะกุศลธรรมที่เกิดจากใจรัก เคารพ ศรัทธา โดยเฉพาะมีการปฏิบัติ ศีล ๕ ประการ อย่างเคร่งครัด เป็นพื้นฐานในการปฏิบัติเป็นต้น ฯ อย่างแน่วแน่มั่นคงมาเป็นระยะเวลาเนิ่นนาน ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักและเป็นปัจจัยหลักของการมีคุณสมบัติทางด้านการนำเสนอเผยแพร่ พระพุทธศาสนา ด้วยการ อธิบาย ตีความ วิเคราะห์ สังเคราะห์ แจกแจง พระธรรมคำสั่งสอนที่ลึกซึ้ง ให้เข้าใจง่ายต่อชนทั้งหลายทั่วไป ฯ และต่อทั้ง พุทธบริษัท ๔ ทั้งหลายเหล่านั้น ฯ อนึ่ง "อริยะฌาน" ไม่ได้วัดกันเฉพาะเวลานั่งปฏิบัติสมาธิ โดยเฉพาะในบุคคลโดยทั่วๆ ไป ฯ ถ้าออกจากสมาธิแล้วก็ไม่มีฌาน!

จึงอยากจะอธิบายจิตที่เกิดเป็นอริยะฌานไว้พอสังเขป คือ อริยะฌานในที่นี้หมายถึง การมีสติสัมประชัญญะคอยตามระลึกรู้ ทุกอิริยาบทครอบคลุมทั้ง กาย วาจา ใจ และอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ โดยอัตโนมัติ เช่น รักโลภโกรธหลง โกรธเกลียดแค้นเคืองก็มีสติคอยตามระลึกรู้ คอยกำกับระงับอารมณ์อกุศลจิตนั้นให้สงบลงอยู่เนืองๆ เมื่อคิดเบียดเบียนก็รู้ได้ด้วยจิตอริยะฌานตัวนี้ และจิตจะรู้สึกสะดุ้งกลัวต่อบาปโดยฉับพลัน! เช่น จิตเกิดอยากเบียดเบียนผลงานบุคคลอื่นไปครอบครอง แล้วกล่าวตู่เจ้าเอาผลงาน หรือสิ่งของๆ บุคคลอื่นนี้นั้น ฯ อย่างไม่เป็นธรรมเป็นต้น! ถ้าในบุคคลที่ปฏิบัติจนก่อเกิด "ฌาน และ อริยะฌาน" บุคคลเหล่านั้น ฯ จะไม่ทำการล่วงระเมิด เบียดเบียน ร่างกาย และผลงานของบุคคลอื่น ด้วยเจตนาอันไม่บริสุทธิ์ ทั้งทางกาย และ วาจา ใจ แล ฯ ภูมกสูตร - "พ. ดูกรนายคามณี ฉันนั้นเหมือนกัน บุรุษคนใดฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด...

แต่ถ้าจิตที่ก่อเกิดเป็น "ฌาน และ อริยะฌาน" แล้ว แม้แค่เพียงมีความคิดเบียดเบียนบุคคลอื่น เพียงน้อยนิดผุดขึ้นในหัวสมอง ในใจ ก็จะรู้สึกตัวทันทีว่า "โอ้หนอเรานี่มันเลว! เรานี่มันชั่วแล้วหนอ! ที่คิดที่จะเบียดเบียนบุคคลหรือสัตว์อื่นให้ได้รับความลำบากทุกข์กายใจได้ถึงเพียงนี้หนอเรา!" ซึ่งมันเป็นอาการของจิตของบุคคลที่ได้บรรลุ "ฌาน และ อริยะฌาน" ซึ่งเป็นครูคอยเตือนสติควบคุมบอกกล่าวพร่ำสอนตักเตือนตัวเองไปในตัวเสร็จสรรพอย่างเป็นธรรมชาติ ฯ และเป็นจิตที่อยากจะให้อยากจะเผื่อแผ่โดยเมตตาธรรมอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีประมาณ ฯ ซึ่งเป็นจิตที่ไม่คิดเบียดเบียนใครอื่นให้เขาต้องได้รับความลำบากทุกข์กายใจใดๆ เลยแล แม้แต่เพียงเล็กน้อย! และนี่คือ "ฌาน ของบุคคลที่บรรลุเข้าถึงพระไตรสนณคมน์ และ อริยะฌาน" ในเบื้องต้น ในแบบฉะบับของ "พระโพธิสัตว์ และ พระอริยะบุคคล หรือ พระอริยะสงฆ์เจ้าทั้งหลายเหล่านั้น ฯ ตั้งแต่ขั้นต้นและขั้นสูงยิ่งๆ ขึ้นไป ฯ เป็นต้น ฯ"

งานนี้หินสุดๆ คือ ยากอันประมาณมิได้ ฯ (ยกเว้นไว้เฉพาะพระพรหมขั้นพระอรหันตเจ้าพระองค์นั้น ฯ ที่ทรงหยั่งรู้เห็นตามความเป็นจริง ฯ) เป็นการปฏิบัติหน้าที่ๆ อยู่ในความรับผิดชอบของความบรรลุ "ศากบุตร ขั้นพระโพธิสัตว์ ขั้นการบรรลุเข้าถึงพระไตรสรคมน์ ที่จำเป็นต้องถือปฏิบัติ ศีล ๕ ประการ" อย่างเคร่งครัดไว้ดีแล้วในกาลการก่อนหน้าและตลอดทั้งชวิตอย่างไม่มีข้อแม้ อย่างไม่มีขอสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น ฯ และจำเป็นอย่างยิ่งที่ข้าพเจ้า ฯ จำต้องปฏิบัติ "ศีล ๘ ประการ" ให้สม่ำเสมอเพื่อให้เหมาะสมกับหน้าที่ๆ ได้รับผิดชอบที่ได้รับหมอบหมายผ่านทาง www.buddhamap.org แห่งนี้ จึงถือว่าเป็นการปฏิบัติงานในหน้าที่ๆ ที่ความบรรลุเป็น "ศากบุตร" เช่นข้าพเจ้า ฯ รับผิดชอบ จึงยากเกินกว่าจะสรรหาถ้อยคำใดๆ มาพูด มาอธิบาย สาธยาย มาจัดสรรเรียบเรียงให้เป็นประโยค และถ้อยคำนั้นๆ ให้ได้โดยง่ายนั้นจึงถือว่ามันเป็นเรื่องแสนยากยิ่งๆ นักแล ฯ แต่ทุกถ้อยคำ ทุกประโยค และทุกตัวอักษร ใน www.buddhamap.org แห่งนี้ คงเพียงพอต่อการทำความเข้าใจของชาวโลกทั้งหลายเหล่านี้นั้น ฯ ได้เป็นอย่างดีเยี่ยมโดยแน่แท้แลเที่ยว! โดยเพราะผู้ปฏิบัติหน้าที่อันสำคัญอันหาค่าประมาณมิได้นี้ ฯ พร้อมทั้งบิดา-มารดาและครอบครัวและบรรพบุรุษผู้ทรงคุณศากบุตรและพระศากบุตรทั้งหลายเหล่านี้นั้น ฯ เป็นต้น ฯ จำต้องต่างเผชิญกับทุกโลกธาตุอย่างชนิดที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ อย่างชนิดที่ไม่วัน-คืนใด ที่ว่างพ้นจากการถูกพวกมันทำการทำร้ายคุกคาม เบียดเบียน ทำร้ายอย่างโหดเหี้ยมอำมหิต! ทั้งทางตรงและทางอ้อม ฯ ที่จากจาก พวกพญาพรหมมารร้าย พวกอาสูรร้าย พวกพ่อมด-แม่มดร้าย ปีศาจร้าย และพวกพาลบัณฑิตน้อย-ใหญ่ ทั้งหลายเหล่านี้นั้น ฯ มาโดยตลอดเนืองๆ และข้าพเจ้า ฯ จำต้องเผชิญกับ พวกยักษ์ชั้นสูง ชั้นกลาง และชั้นต่ำบางพวก ซึ่งส่วนใหญ่ที่มิได้พากันเลื่อมใสใน "พระธรรมคำสั่งสอนแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ฯ" Updated: 28/07/2018 20:05:45., 30/07/2018 20:01:45., 30/07/2018 20:19:51-59.

โดยเฉพาะพวกดังกล่าวมานี้กลับมีกามรมณ์ ตันหา ราคะ เป็นเครื่องดำเนิน นำพาชีวิตจิตใจ ๙. อาฏานาฏิยสูตร (๓๒)หลังจากนั้นก็ต่างตกไปเป็นทาสรับใช้พวกพญามาร อาสูร พ่อมด-แม่มด ผูตผีปีศาจร้าย พาลบัณฑิตน้อย-ใหญ่ทั้งหลายเหล่านี้นั้น ฯ เป็นต้น ฯ ที่มีทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัวตามๆ กัน! หลังจากนั้นต่างต่อแถวแนวเรียงคิวไปชดใช้เวรใช้กรรมชั่วที่ตนทำไว้นั้นๆ อย่างมีชีวิตจิตใจและมีอนาคตที่มืความมืดมนยิ่งนัก!! อย่างชนิดที่ไม่สามารถหลีกได้ นับตั้งแต่หลัง "พระพุทธกาล" เป็นต้นมากระทั่งถึงวันที่ข้าพเจ้า ฯ ก่อตั้ง www.buddhamap.org (10/01/2018) เป็นต้นมากระทั่งปัจจุบันนี้ ฯ ที่ไม่ใช่หน้าที่ของคนทุศีลโดยทั่วไปจะทำได้ เพราะเป็นการนำเสนอธรรมะที่ลึกซึ้งครอบคลุมรอบด้าน ซึ่งจะต้องคงความเป็นกลางและให้ความยุติธรรมกับทุกฝ่าย อนึ่งว่าข้าพเจ้าผู้ซึ่งสร้างบารมีมาทางด้านนี้โดยตรง ซึ่งเป็นการสร้างสมบ่มเพาะบารมีอันมากกัปป์กัลล์อันนับภพชาติกันให้ครบถ้วนนั้นค่อนข้างยาก ฯ กระทั่งมีสภาวะจิตบรรลุถึงขั้นที่สามารถนำความรู้ทางกุศลธรรมที่ได้สร้างสมไว้นั้นออกมาใช้ได้ จึงทำให้รู้วิธีนำเสนอและสามารถเข้าถึงพระธรรมคำสอนต่างๆ และสามารถสืบค้นยกพระสูตรนั้นๆ ออกมาจาก 84000.org ดั่งที่ได้นำเสนอไว้ดังกล่าวตามความเป็นจริงมาทั้งหมดตามนี้ สรุปโดยย่อคือ "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า" ! และเห็นด้วยกับดอกบัวสามเหล่ามากกว่าสี่เหล่า! พรหมสังยุต ปฐมวรรคที่ ๑ อายาจนสูตรที่ ๑ Updated: 23/04/2016 14:51:45., 28/04/2016 13:13:10-51., 26/07/2018 18:51:45-51., 27/07/2018 17:36:45-51., 27/072018 17:41:51-59., 27/07/2018 18:05:51., 27/07/2018 18:06:45-51., 27/07/2018 18:22:45-51., 18/07/2018 18:41:45-51.

[๑๐๖] ดูกรอานนท์ สมัยหนึ่ง เราอยู่ที่โคตมกเจดีย์ เขตเมืองเวสาลีนี้เอง ... เราอยู่ที่สัตตัมพเจดีย์ เขตเมืองเวสาลีนี้เอง ... เราอยู่ที่พหุปุตตเจดีย์เขตเมืองเวสาลีนี้เอง ... เราอยู่ที่สารันททเจดีย์ เขตเมืองเวสาลีนี้เอง ... วันนี้ เมื่อกี้นี้เอง เราบอกเธอที่ปาวาลเจดีย์ว่า ดูกรอานนท์ เมืองเวสาลีน่ารื่นรมย์ อุเทนเจดีย์ โคตมกเจดีย์ สัตตัมพเจดีย์ พหุปุตตเจดีย์ สารันททเจดีย์ ปาวาลเจดีย์ต่างน่ารื่นรมย์ อิทธิบาททั้ง ๔ (วิภังคสูตร - วิธีเจริญอิทธิบาท ๔ / อิทธิปาทวิภังค์ หรือ ปฐมผลสูตรที่ ๔ หรือ อิทธิบาท ๔ / พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๑ - สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค) อันผู้ใดผู้หนึ่งเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว กระทำให้เป็นดุจยาน กระทำให้เป็นดุจพื้น ให้ตั้งมั่นแล้ว อบรมแล้ว ปรารภดีแล้วผู้นั้น เมื่อจำนงอยู่ พึงดำรงอยู่ได้ตลอดกัป หรือเกินกว่ากัป Updated: 27/07/2016 03:20:45-51.

ดูกรอานนท์ อิทธิบาททั้ง ๔ ตถาคตเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว กระทำให้เป็นดุจยาน กระทำให้เป็นดุจพื้น ให้ตั้งมั่นแล้ว อบรมแล้ว ปรารภดีแล้ว ตถาคตนั้น เมื่อจำนงอยู่ พึงดำรงอยู่ได้ตลอดกัป หรือเกินกว่ากัป เมื่อตถาคตกระทำนิมิตอันหยาบ ทำโอภาสอันหยาบอย่างนี้ เธอมิอาจรู้ทัน จึงมิได้วิงวอนตถาคตว่า ขอพระผู้มีพระภาคจงทรงดำรงอยู่ตลอดกัป ขอพระสุคตจงทรงดำรงอยู่ตลอดกัป เพื่อประโยชน์ของชนเป็นอันมาก เพื่อความสุขของชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์โลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ถ้าเธอวิงวอนตถาคต ตถาคตจะพึงห้ามวาจาเธอเสียสองครั้งเท่านั้น ครั้นครั้งที่สาม ตถาคตพึงรับ เพราะฉะนั้นแหละ อานนท์ เรื่องนี้ เป็นความผิดพลาดของเธอผู้เดียว ฯ ๓. มหาปรินิพพานสูตร (๑๖) / พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๒ - ทีฆนิกาย มหาวรรค

สรุปผลลัพภ์จากการความผิดพลาดของ "ท่านพระอานนท์เถระเจ้า" จึงกลับกลายเป็นการเบียดเบียนทำลาย "วิถีชีวิตการครองเรือนแบบ ศากบุตร และ นักบวชแบบพระศากยบุตร" โดยทางอ้อม ฯ แต่พระญาติผู้ที่ไม่มีความอาวุโสนั้น ฯ คือผู้ที่เน้นย้ำเฉพาะเจาะจงในทางโลก ฯ "แบบโลกๆ!" โดยปราศจาก "พระธรรมคำสั่งสอนแด่พระพุทธองค์ ฯ" ในหัวจิตหัวใจ แต่กลับได้รับความเห็นอกเห็นใจเป็นพิเศษ! และได้รับการอนุเคราะห์สงเคราะห์โดยตรงจากท่านพระเถระเจ้า ฯ พร้อมทั้ง เหล่าพญาพรหมมารอื่นๆ และ พญามารสัตตวัสสะ/ปธานสูตรที่ ๒/สัตตวัสสสูตรที่ ๔ ผู้ลงมือปฏิบัติการทำลาย ความเป็น "พุทธบริษัท ๔ ที่มีทั้ง ศากบุตรและพระศากยะบุตร และโลกใบนี้" โดยเฉพาะมีการล่วงละเมิดเบียดเบียนจองเวรพยาบาทเกิดขึ้นอยู่ทั่วไปตามทั่วทุกมุมโลก ฯ อย่างโหดร้าย! เหี้ยมโหด! อย่างทารุณ! ต่อ "สตรีเพศ และรวมไปถึงทุกเพศทุกวัย ฯ" ที่เห็นได้จากสื่อต่างๆ ตลอดรวมไปถึงการล่วงละเมิดทางเพศต่อ "สตรีเพศ" โดยเฉพาะผ่านทาง "กระแสจิตและโลกของดวงจิตวิญญานตนนั้นๆ ฯ" โดยตรงอย่างไร้ความเมตตาธรรมและโหดร้ายอำมหิตสิ้นดี!

เพราะเหตุนี้แลจึงเป็นสาเหตุทำให้ "มนุษย์โลก" ในปัจจุบันมีอายุไม่ต่างไปจากในสมัยพุทธกาล ฯ ทั้งๆ ที่มนุษย์โลกโดยส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ฯ ต่างเป็นบุคคลที่มีบุญบารมีและต่างก็ได้สะสมบ่มเพาะผลบุญบารมีมาแต่ครั้งสมัยทธกาลเป็นพุทธกาลเป็นหลัก ฯ ซึ่งเกิดจากการที่ "การทรงเสด็จอุบัติขึ้นบนโลกแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโคตมะพระองค์นั้น ฯ หรือ The Gautama Buddha พระองค์นั้น ฯ" เพราะด้วยเหตุผลหลักตามความเป็นไปได้ที่แท้จริงต่อ "มนุษย์โลก" ดังนั้น มนุษย์ควรมีอายุยืนประมาณ 150 - 200 - 300 ถึง 551 ปี ขึ้นไปเป็นต้นแล ฯ Updated: 17/01/2023 08-09-10-11-13-22-51:41-45-51-54-55-56-57-58-59.

The Author's opinion: The two paragraphs from the Nibbana Sutta/๓. มหาปรินิพพานสูตร (๑๖)/The Nirvana/Nibbana Sutra/Sutta (16) mentioned above obviously suggest that the Buddha wanted people to learn about the spirit of mind in the Sopanna state. This Sutta proves that you can't rely on people in the Sopanna state to be your perfect leader because their spirits still cling to the worldly life, even though they practice the five precepts strictly, though eventually they will attain Nibbana after being reborn three or seven times. Furthermore their decisions are sometimes still influenced by people close to them who haven't attained any of the first Ariya states of mind. The Dhamma Teaching of the Gautama Buddha is very hard to understand; the knowledge is attained by wise individuals, and has nothing to do with team work. สัทธาสูตร ว่าด้วยศรัทธาของพระอริยสาวก/Sattha Sutra/Sutta: The discipline of the Ariya Monks who are faithful to the Dhamma Teaching / สัมพหุลสูตรที่ ๑/Sambahulla Sutra/Sutta 1: The skilful practice the Dhamma Teaching. Updated: 17/08/2016 15:10:45., 01/11/2016 13:15:45.

Significantly, when we seriously consider the meaning of the position of, 'Attendant to The Buddha' it means nothing when compared to the words of 'The Buddha (the Sammasam Buddha, such as the Gautama Buddha)'. If the Attendant to The Buddha doesn't take full responsbility for their role by faithfully listening to all the words of The Buddha, his stubborness could consistently cause very negative consequences to others and the position of the Attendant will have less respect in the public, even though The Buddha commented that he attended Him very well. This is because the words of 'The Buddha' are of the greatest value ever and nothing can compare to them. The Nirvana/Nibbana Sutta obviously proves that The Buddha intended to support The Venerable Ananda to eventually attain the Arahanta in The Venerable Ananda's lifetime. Updated: 27/08/2016 13:41:45-51., 28/04/2017 13:24:45-51., 29/04/2017 08:22:45-51.

Furthermore, the Venerable Ananda's brothers (when he, the Venerable Ananada was attained the Sopanna States of Mind/Spirit), who spirits were directly parts of the Venerable Ananda reborn, did not attain the first Sakkayabutta and Pra Sakkayabutta state of mind. But they were fulfilled in the worldly life of Parami - the power of impermanent goodness which relies on living in the worldly life.

They were considered to be, 'The real servants to gain Parami in exchange for helping the Venerable Ananada to attend The Buddha'. After they had gained full Parami, they decided to follow their plans to fight against the Dhamma Teaching of The Guatama Buddha (fight against Buddhism while I'm trying to protect the Dhamma Teaching alongside my ancestors - the Sakkayabuttas, and work under the Ariya Gods and the Arahanta (the Highest Ariya State of Mind/Spirit)) by starting new religions from around 543BE (543 years after the Buddha passed away) onwards. Though the Buddha found out their plans beforehand He ignored them because He simply wanted the Venerable Ananda to attain the Arahanta state of mind and wanted to support him to do that in order to end the life of sufferring, as other Arahantas did in His lifetime. See more details on Dhamma 3.Updated: 01/10/2016 13:26:45-51.

-----------------------------------------------------

11. พระคาถายันทุน  เสริมดวงชะตา

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
 

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ
 

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ

คำแปล: ขอสิ่งอัปปมงคลเหล่านั้นถึงความพินาศไปด้วยอานุภาพของพระพุทธเจ้า พระธรรมะ พระสังฆเจ้า (สวด ๓, ๙ จบ ขึ้นไปแล ฯ)

๙. โมรชาดก – ว่าด้วยนกยูงเจริญพระปริตต์ - ว่าโดยย่อ หรือ บทสวดย่อ (อย่างน้อยควรสวด ๓ จบ ทุกๆ เช้า-เย็น)

[๑๖๗] อุเทตยญฺจกฺขุมา เอกราชา หริสฺสวณฺโณ ปะฐะวิปฺปภาโส ตํ ตํ นมสฺสามิ หริสฺสวณฺณํ ปะฐะวิปฺปภาสํ ตยชฺช คุตฺตา วิหเรมุ ทิวสนฺติ ฯ - พระอาทิตย์นี้ เป็นดวงตาของโลก เป็นเจ้าแห่งแสงสว่างอย่างเอก กำลังอุทัยขึ้นมาทอแสงสว่างอร่ามไปทั่วปฐพี เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น ซึ่งมีสีทองส่องแสงสว่างอร่ามไปทั่วปฐพี ข้าพเจ้าอันท่านคุ้มกันคุ้มครองแล้วในวันนี้ พึงอยู่เป็นสุขตลอดวัน

เย พฺราหฺมณา เวทคุ สพฺพธมฺเม เต เม นโม เต จ มํ ปาลยนฺตุ นมตฺถุ พุทฺธานํ นมตฺถุ โพธิยา นโม วิมุตฺตานํ นโม วิมุตฺติยา อิมํ โส ปริตฺตํ กตฺวา โมโร จรติ เอสนา ฯ - พราหมณ์เหล่าใดผู้ถึงฝั่งแห่งเวทในธรรมทั้งปวง ขอพราหมณ์เหล่านั้น จงรับความนอบน้อมของข้าพเจ้า และขอจงคุ้มกันคุ้มครองข้าพเจ้าด้วย ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ฯ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระโพธิญาณ ฯ ขอนอบน้อมแด่ท่านผู้หลุดพ้นแล้ว ขอนอบน้อมแด่วิมุตติธรรม ของท่านผู้หลุดพ้นแล้ว นกยูงนั้น เจริญพระปริตต์นี้แล้วจึงเที่ยวไปแสวง หาอาหาร

[๑๖๘] อเปตยญฺจกฺขุมา เอกราชา หริสฺสวณฺโณ ปะฐะวิปฺปภาโส ตํ ตํ นมสฺสามิ หริสฺสวณฺณํ ปะฐะวิปฺปภาสํ ตยชฺช คุตฺตา วิหเรมุ รตฺตึ ฯ - พระอาทิตย์นี้ เป็นดวงตาของโลก เป็นเจ้าแห่งแสงสว่างอย่างเอก ทอแสงสว่างอร่ามไปทั่วปฐพีแล้วอัสดงคตไป เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระอาทิตย์นั้น ซึ่งมีสีทองส่องแสงสว่างอร่ามไปทั่วปฐพี ข้าพเจ้าอันท่านคุ้มกันคุ้มครองแล้วในวันนี้ พึงอยู่เป็นสุขตลอดคืน

เย พฺราหฺมณา เวทคุ สพฺพธมฺเม เต เม นโม เต จ มํ ปาลยนฺตุ นมตฺถุ พุทฺธานํ นมตฺถุ โพธิยา นโม วิมุตฺตานํ นโม วิมุตฺติยา อิมํ โส ปริตฺตํ กตฺวา โมโร วาสมกปฺปยีติ ฯ - พราหมณ์เหล่าใด ผู้ถึงฝั่งแห่งเวทในธรรมทั้งปวง ขอพราหมณ์เหล่านั้น จงรับความนอบน้อมของข้าพเจ้า และขอจงคุ้มกันคุ้มครองข้าพเจ้าด้วย ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ฯ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระโพธิญาณ ฯ ขอนอบน้อมแด่ท่านผู้หลุดพ้นแล้ว ขอนอบน้อมแด่วิมุตติธรรมของ ท่านผู้หลุดพ้นแล้ว นกยูงนั้นเจริญพระปริตต์นี้แล้วจึงสำเร็จการอยู่

@เชิงอรรถ: ๑ ม. มาติมญฺิฏฺโ ฯ ๒ ม. สุหนูสห ฯ ๓ ม. สุหนูปิ ฯ ๔ ม. อสตา อสนฺติ ฯ Updated: 24/07/2018 11-13:22-41-45-51-55-56-57-58-59-59:55., 25/07/2018 13:22-23-24:1-2-3-4-5-6-7-8--9-10-11-12-13-22-41-45-51-54-55-56-57-58-59.

Note: จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับ "พุทธบริษัท ๔ " ทั้งหลาย ฯ ควรสวดสาธยาย " ๙. โมรชาดก - ว่าด้วยนกยูงเจริญพระปริตต์ / อรรถกถา โมรชาดก - ว่าด้วย นกยูงเจริญพระปริตต์ / ๙ โมรชาตกํ (พระโมรปริตต์ชาดกสูตร) 1 จบ/รอบ หรือ 3 จบ/รอบ หรือ 9 จบ/รอบ หรือ 10 จบ/รอบ เป็นต้น ฯ" พร้อมกับคำแปลทุก เช้า-เย็น ในช่วงเวลาเช้าให้สวดเฉพาะ "วรรคประจำวรรคเช้า (บรรทัดนี้ไม่ต้องสวดก็ได้ "นกยูงนั้น เจริญพระปริตต์นี้แล้วจึงเที่ยวไปแสวงหาอาหาร") และก่อนเข้านนอนให้สวดเฉพาะ วรรคประจำวรรคเย็นหรือคืนของวันนั้นๆ แล ฯ (บรรทัดนี้ไม่ต้องสวดก็ได้ "นกยูงนั้นเจริญพระปริตต์นี้แล้วจึงสำเร็จการอยู่") " เป็นประจำทุก เช้า-เย็นหรือทุกคืนของวันนั้นๆ ฯ เพื่อเพิ่มความอยู่รอดปลอดภัยจากภัยอันตรายทั้งหลายทั้งปวง ฯ อย่างคลอบคลุมรอบด้าน ฯ ได้เป็นอย่างดียิ่งดีนักแล ฯ

โดยเฉพาะเพื่อความปลอดภัยจากเงื้อมมือพญามาร อาสูรร้าย พ่อมด-แม่มด และหรือ ปีศาจร้ายพวกนั้นๆ ฯ โดยเฉพาะพวก นายและนางพาลบัณฑิตน้อยใหญ่ทั้งหลาย ฯ ที่เป็นเผ่าพันธุ์ของเทวทัตต์ พวกสัญชัย และหรือสัตตวัสสะ และหรือ ชูชก นางจิญจมารวิกา ที่พวกนายและนางต่างได้ copying และฝึกฝนเล่าเรียนกันมาอย่างช่ำชอง ซึ่งเป็นไปตามแผนที่พวกเขาได้วางแผนเตรียมการกันไว้ตั้งแต่ในอดีตชาติ ฯ เพื่อพร้อมที่จะเอาชะนะและผูกมัดใจผู้มีบุญบารมีที่กำลังเสวยบุญเก่าทั้งหลายเหล่านี้นั้น ฯ โดยเฉพาะ กลุ่มบุคคลที่เกิดในตระกูลหรือมีนามสกุลที่บ่งบอกถึงความเป็นตระกูลเก่าแก่ ซึ่งที่มีประวัติชื่อเสียงของบุคคลในอดีตชาติเหล่านั้นแล ฯ ไปพร้อมกับการใช้อิทธฤทธิ์เวทมนต์ดำ ด้วยการดลจิตดลใจและบีบคั้นบังคับจิตใจบุคคลนั้นๆ ที่มีทั้งแยกจิตเข้าสถิตสิงร่างนั้น ฯ อย่างชนิดที่ไม่รู้สึกตัวเป็นอันโดยมากแล ฯ จากพลังอกุศลจิตอันสกปรกที่เหนือกว่า ฯ เพื่อเข้ายึดและครอบครองบุคคลนั้น ฯ เพราะเพื่อพวกเขาต้องการขยายเผ่าพันธุ์เทวทัตต์ หรือ สัตตวัสสะ หรือ ชูชกและนางจิญจมาณวิกา และเพื่อนพ้องสะหายที่เป็นบริวารของพวกเขา ฯ ไม่ว่าบุคคลเหล่าใดก็ตาม ที่ถูกพวกพญามารและหรือพาลบัณทิตอาศัยบารมีเพื่อยังชีพและเป็นที่พึ่งของเผ่าพันธุ์ของพวกมัน พวกบุคคลผู้มีบารมีเหล่านั้น ฯ จะต้องกลายสภาพกลับชาติเกิดเป็นคนจนตาม "กฎปฏิจจสมุปบาท" และมีชาติเกิดที่เป็นภพภูมิที่ต่ำกว่า คน หรือ มนุษย์ ตาม "กฎปฏิจจสมุปบาท" นั้นแล ฯ Those or these people who are the types and ethnic groups who formerly separate ethnicities crop up to form a pan-ethnicity people; who had the inhumane hearts/souls/mind/spirits and cold-blooded to kill, hold up and break off others who are trying to seek practising the journey of their spiritaul of their hears and/or souls and/or minds/spirits to attain the higher places and the Highest place or to enlighten on Nibbana/Nirvana

อนึ่ง เพื่อเพิ่มความเป็นมหาศิริมงคลสูงยิ่งๆ ขึ้นไป ควรสวดสาธยายควบกันกับ "พระรัตนสูตร ในขุททกปาฐะ-พระปริตร (บุคคลควรสวดท่องสาธยายตามนี้ที่ข้าพเจ้า ฯ ได้แก้ไขให้ถูกต้องตามข้อความในประโยคดังนี้ "พระอริยบุคคลนั้น ยังทำบาป ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ก็จริง ถึงกระนั้น ท่านย่อมมิอาจจะปกปิดบาปกรรมนั้น ความที่บุคคลผู้มีธรรมอันเป็นเครื่องให้นิพพานอันตนเห็นแล้ว บุคคลเหล่านั้นย่อมมิอาจจะปกปิดบาปกรรมนั้น)" และหรือสวดสาธยายควบกันกับพระสูตรอื่นๆ เป็นต้น ฯ ๙. อาฏานาฏิยสูตร (๓๒) / อรรถกถา วัฏฏกชาดก - ว่าด้วย การใช้ความคิด / พุทธาปทานที่ ๑ - ว่าด้วยเหตุให้สำเร็จเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า / วฏฺฏกชาตกํ / อรรถกถา วัฏฏกชาดก - ว่าด้วย ความจริง / อรรถกถา วัฏฏกชาดก - ว่าด้วย การทำให้เกิดความสุข / พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๙ - ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑ Updated: 13/06/2018 11:45:51-59., 13/06/2018 13:14:45-51., 13/06/2018 13:22:45., 18/06/2018 10:45-46:45-51., 18/06/2018 10:56:-51-55-56., 18/06/2018 13:05-06-07-08-09-10-22:22-45-51., 18/06/2018 15:22-23-24:45., 08/08/2018 11:22-23-24:51., 08/08/2018 11:22-23-24:45-51., 31/08/2018 22:32-33-34:45-51-54-55-56-57-58-59.

พระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม

12.มงคลสูตรในขุททกปาฐะ

๑. พะหู เทวา มะนุสสา จะ มังคะลานิ อะจินตะยุง อากังขะมานา โสตถานัง พรูหิ มังคะละมุตตะมังฯ
เหล่าเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายเป็นอันมาก เป็นผู้มีตนปราถนาแสวงหาความสวัสดีมงคล จึงได้พากันคิดหามงคลทั้งหลาย ขอพระพุทธองค์จงทรงตรัสตอบอุดมมงคลอันเป็นสิ่งอุดมมงคลสูงสุดเทิดพระเจ้าข้า ฯ

๒. อะเสวะนา จะ พาลานัง ปัญฑิตานัญจะ เสวะนาปูชา จะปูชะนียานัง เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
ลำดับนั้น พระพุทธเจ้าทรงตรัสตอบด้วยคาถาเหล่านี้ว่า - การไม่คบคนพาล ๑ การคบบัณฑิต ๑ การบูชาบุคคลที่ควรบูชา ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๓. ปะฏิรูปะเทสะวาโส จะ ปุพเพ จะ กะตะปุญญะตา อัตตะสัมมาปะณิธิ จะ เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การอยู่ในประเทศอันควร ๑ การเป็นผู้ได้ทำความดีให้ถึงพร้อมไว้ก่อนหนึ่ง ๑ การตั้งตนไว้ชอบ ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๔. พาหูสัจจัญจะ สิบปัญจะวินะโย จะ สุสิกขิโต สุภาสิตา จะ ยา วาจา เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การมีตนเป็นผู้มีพหูสัจจะ ๑ (การมีตนเป็นผู้ฟังด้วยความตั้งใจที่เป็นสิ่งนำสู่ความเป็นประโยชน์เกื้อกูล และนำไปสู่การเข้าถึงซึ่ง อริยสัจ ๔) การมีตนเป็นผู้มีการศึกษาเล่าเรียนมาก ๑ การมีตนเป็นผู้มีศีลปะวิทยา ๑ การมีตนเป็นผู้มีระเบียบวินัย ๑ การมีตนเป็นผู้มีวาจาสุภาษิต ๑ (มีสัจจะวาจา คือ พูดแต่ความจริงที่ตรงตามความเป็นจริง ซึ่งเป็นสิ่งนำไปสู่การเกิดความรู้ที่ถูกต้องแท้จริง เพื่อเกิดความมีประโยชน์เกื้อกูล) นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๕. มาตาปิตุอุปัฏฐานัง ปุตตะทารัสสะ สังคะโห อะนากุลา จะ กัมมันตา เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การบำรุงมารดา-บิดา ๑ การสงเคราะห์บุตร-ภรรยา ๑ การมีงานไม่คั่งค้างอากูล ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๖. ทานัญจะ ธัมมะจะริยา จะ ญาตะกานัญจะ สังคะโห อะนะวัชชานิ กัมมานิ เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การห้ทาน ๑ การประพฤติธรรม ๑ (การดำรงตนอยู่ในศีลในธรรม) การสงเคราะห์ญาติ ๑ การประกอบการงานอันไม่มีโทษ ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๗. อาระตี วะระตี ปาปา มัชชะปานา จะ สัญญะโม อัปปะมาโท จะ ธัมเมสุ เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การมีตนเป็นผู้งดเว้นจากการกระทำปาณาติบาต (การมีตนงดเว้นจากการทำให้ชีวิตสัตว์ตกล่วงไป) ๑ การมีตนเป็นผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมา ๑ การมีตนเป็นผู้ไม่ประมาทในธรรมทั้งปวง ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๘. คาระโว จะ นิวาโต จะ สันตุฏฐี จะ กะตัญญุตา กาเลนะ ธัมมัสสะวะนัง เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การมีตนเป็นผู้มีความเคารพ ๑ การมีตนเป็นผู้ประพฤติสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตน ๑ การมีตนเป็นผู้รักความสันโดษ ๑ (หรือ การมีตนเป็นผู้มีความยินดีพอใจการปลีกวิเวก และในสิ่งที่มีที่หามาได้จากการประกอบอาชีพการงานที่สุจริต ว่าด้วยวิเวก ๓ อย่าง) การมีตนเป็นผู้มีความกตัญญู ๑ การมีตนเป็นผู้ได้ฟังธรรมตามกาลอันควร ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๙. ขันตี จะ โสวะจัสสะตา สะมะณานัญจะ ทัสสะนัง กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การมีตนเป็นผู้มีความอดทนอดกลั้น ๑ การมีตนเป็นผู้ว่าง่ายสอนง่าย ๑ การมีตนเป็นผู้ได้พบเห็นสมณพราหมณ์ ๑ การมีตนเป็นผู้ได้สนทนาฟังธรรมตามกาลอันควร ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๑๐. ตะโป จะ พรัหมะจะริยัญจะ อะริยะสัจจานะ ทัสสะนัง นิพพานะสัจฉิกิริยา จะ เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การเป็นผู้มีตนมีความเพียรเผากิเลส ๑ การประพฤติพรหมจรรย์ ๑ การได้เห็นอริยสัจจ์ ๑ ( การมีตนเป็นผู้ได้เห็นธรรมอันเป็นเครื่องให้ถึงพระนิพพานอันตนเห็นแล้ว) การมีตนเป็นผู้เป็นผู้ถึงพร้อมในการทำพระนิพพานให้แจ้ง ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๑๑. ผุฏฐัสสะ โลกะธัมเมหิ จิตตัง ยัสสะ นะ กัมปะติ อะโสกัง วิระชัง เขมัง เอตัมมังคะละมุตตะมังฯ
การมีตนเป็นผู้ถูกโลกธรรมจิตไม่หวั่นไหว ๑ การมีตนเป็นผู้มีจิตปราศจากความเศร้าหมอง ๑ การมีตนเป็นผู้มีจิตปราศจากธุลี ๑ การมีตนเป็นผู้มีจิตอันเกษม ๑ นี้เป็นอุดมมงคลสูงสุด

๑๒. เอตาทิสานิ กัตวานะ สัพพัตถะมะปะราชิตา สัพพัตถะโสตถิง คัจฉันติ ตันเตสัง มังคะละมุตตะมันติ
การที่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายเหล่านั้น ฯ ได้กระทำมงคลเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ไม่ปราชัยในข้าศึกทุกหมู่เหล่าในที่ทุกสถาน ด้วยเหตุฉะนี้แล ย่อมเป็นผู้ถึงความสวัสดีในที่ทั้งปวง ฯ นี้เป็นอุดมมงคลอันสูงสุดของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายเหล่านั้น ฯ

12.1. Mangala Suttam – The Most Auspicious Blessings

1. Bahu deva manussac ca Mangalani acintayum, Akankhamana sotthanam Bruhi mangalamuttamam

Many deities and men have pondered on auspicious blessings in the quest for well-being. Please, Blessed One, enunciate the most auspicious blessings.

2. Asevana ca balanam, Panditananca sevana, Puja ca pujaniyanam, Etammangalamuttamam

The Blessed One said: Avoiding wrong company, associating with the wise and revering those to be revered; these are the most auspicious blessings.

3. Patirupadesavaso ca Pubbe ca katapuñata, Attasammapanidhi ca Etamungalamuttamam

Residing in a suitable locality, being endowed with merits of past deeds and setting oneself on the righteous course; these are the most auspicious blessings.

4. Bahusaccanca sippanca, Vinayo ca susikkhito, Subhasita ca ya vaca, Etammangalamuttamam

Ample learning, skilled in the arts and sciences, being highly trained and disciplined and being gifted with pleasant speech which is truly honest; attentive intentions in speech, based on truth which will lead to advantages for oneself and others; to respond and to support any essential inquiry which will optimize the efficiency of the holy system and the circumstances of the holy worldly-dichotomies; attentive listening which will benefit oneself and others and also lead to the understanding of the Four Noble Truths (อริยสัจ ๔); these are the most auspicious blessings.

5. Matapitu upatthanam, Puttadarassa sangaho, Anakula ca kammanta, Etammangalamuttamam

Supporting of mother and father, cherishing of children and wife and pursuing a blameless occupation; these are the most auspicious blessings.

6. Dhananca dhammacariya ca Natakanaca sangaho, Anavajjani kammani Etammangalamuttamam

Generosity and virtuous conduct, being helpful to relatives and irreproachable in actions; these are the most auspicious blessings.

7. Arati virati papa, Majjapana ca sañamo, Appamado ca dhammesu, Etammangalamuttamam

Indifference to and refraining from killing or evil acts, abstaining from intoxicants and not being negligent in spiritual matters; these are the most auspicious blessings.

8. Garavo ca nivato ca Santutthi ca katannuta, kalena dhammassavanam, Etammangalamuttamam

Being reverential and modest; being contented in reclusiveness, having an ethical livelihood, grateful and regularly listening to spiritual discourses; these are the most auspicious blessings.

9. Khanti ca sovacassata, Samanananca tassanam, Kalena dhammasakaccha, Etammangalamuttamam

Enduring patience, openness to correction, seeing holy people to engage in spiritual discussions at the right time and in the right place (but do not take refuge unto them accepted the Dhamma Teaching of the Gautama Buddha - "จงมีธรรมเป็นที่พึ่ง จงมีตนเป็นสรณะ อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นสรณะ จงมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่เถิด" คิลานสูตร - ว่าด้วยมีตนเป็นเกาะ/ Khilan Sutra: The practise of maintaining of self reliance based on the Dhamma Teaching of the Gautama Buddha - ๗๑๑... / อัตตทีปสูตร วรรคที่ ๕ ๑. อัตตทีปสูตร - ว่าด้วยการพึ่งตนพึ่งธรรม/Attathipa Sutra: The principle and the discipline of maintaining self reliance based on the Dhamma Teaching of the Gautama Buddha); these are the most auspicious blessings.

Note: The Buddha said to the Venerable Ananda, 'Be an illuminating lamp of wisdom and a refuge unto yourself. Look for no other refuge; let the Truth be your lamp of wisdom and your refuge and follow the Dhamma Teaching strictly.' He said this because He wanted the Venerable Ananda to be fully aware of false prophets.

10. Tapo ca Brahmacariyanca, Ariyasaccana dassanam, Nibbanasacchikiriya ca, Etammangalamuttamam

Practising austerity, leading the holy life, winning insight into the Noble Truths (the Four Noble Truths) and realising Nibbana; these are the most auspicious blessings. อริยสัจ ๔/[๑๖๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ทุกขอริยสัจนี้แล คือ / [๒๙๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรม คือ อริยสัจ ๔ / ยุคนัทธวรรค สัจจกถา - นิทานในกถาบริบูรณ์)

11. Phutthassa lokhadhammehi, Cittam yassa na kampati, Asokham virajam khemam, Etammangalamuttamam

When confronted by worldly dichotomies the mind does not tremble; a state beyond sorrow – taint-free and secure; these are the most auspicious blessings.

12. Etadisami katvana, Sabbatthamaparajita, Sabbattha sotthim gacchanti, Tamtesam mangalamuttaman'ti

Those who act in the aforesaid ways are invincible always and go about happily everywhere; these, then are the most auspicious blessings.

(The English text is for reference only - you should recite the Pali text)